No koffiekoeken for you…

Het dateert al van 2009 geloof ik maar zelfs nu moet ik nog lachen als ik dat zinnetje hoor of lees. De Belgische lezers zullen er niet raar van opkijken, die lachen waarschijnlijk nog even hard mee. Voor de Nederlanders daarom effe deze verklaring. 
Geen koffiekoeken voor kleinzoon Lanke (maar ook niet voor mij, al heb ik zoals je weet andere redenen om het niet te eten ). Toch bleek het ontbijt een waar feest. En niet alleen dat…

Eindelijk een lekker glutenvrij brood bakken, dat was al lang mijn doel. Kleinzoon Lanke heeft buiten zijn allergieën ook Eosinofiele Oesofagitis, een chronische ziekte van de slokdarm waardoor slikken moeilijk gaat. Een reden te meer om zelf te bakken. Tot hiertoe was het me nog niet gelukt want bijna altijd even droog (waardoor je bijna bij elke hap een vol glas water moet drinken om het binnengeslikt te krijgen) als in de winkel en dan ook nog met een vieze maizenasmaak. Zelfs de broden die je in de natuurvoedingwinkel kan kopen vind ik (en hij) niet eens lekker van smaak en dus blijft zijn ‘broodmaaltijd’ meestal beperkt tot cracottes. Mijn schoonzus had via een vriendin die ook glutenvrij moet eten al heel wat tips voor bloem doorgemaild maar daar was altijd wel iets mee. Lanke moet immers niet alleen glutenvrij eten maar mag ook geen soja, tarwe, melk en ei. 

Omdat de kindjes een weekend kwamen logeren rees zoals altijd de vraag “Wat eten we?” ‘t Moest niet alleen allergievrij zijn maar ook lekker voor de andere kids én voor ons. De oplossing kwam via het boek Allergievriendelijk koken van Wendy Rose Scheers dat ik verleden week in huis haalde. Een aanrader van jewelste, niet alleen voor mensen met allergieën maar ook voor veggies en vegans.
Het boek bood me de kans om kleinzoon te verwennen met enkele gerechten die hij al een poosje moest missen en waarvan hij dacht dat hij ze nooit nog zou kunnen eten!

Een simpele boterham bijvoorbeeld. Ik koos voor een glutenvrij (en voor mij meteen plantaardig) boekweitbrood. Als bloemmengsel nam ik 70 gr boekweitmeel, 180 gr witte rijstbloem en 120 gr glutenvrij meel van Allergo (te koop bij Delhaize) (dit laatste ter vervanging van de tapiocabloem die het recept vraagt maar die manlief vergat mee te brengen). Ik gebruikte 360 ml rijst-kokosnoot drink van Provamel en om het volledig plantaardig te maken verving ik de 2 el honing in het recept door agavesiroop. Verder kwam daar nog bij: 7 gr gedroogde gist, 2 el kokosolie, 5 gr glutenvrij bakpoeder, 1 tl zout en 1,5 tl johannesbroodpitmeel.  Na 40 minuten rijzen op 50 graden en 30 minuten bakken op 200 graden kwam er een op een cake gelijkend en luchtig brood uit de oven…

Lekker ook hoor! Qua smaak leek het op brioche. In het boek worden een viertal bloemmengsels voorgesteld en die wil ik allemaal wel eens gaan uittesten. 

Enkele sneetjes brood in blokjes besneden en belegd met gluten- en tarwevrije paté en worst (alleen ikzelf eet plantaardig) in combinatie met augurk, olijf en tomaat gingen bij het aperitief samen met een glas kinderchampagne vlotjes binnen.

!!!!!! (Een verbeterde versie van het deeg voor de vegan en glutenvrije kipnuggets lees je hier)

Met het vier-uurtje veenbessenscones (glutenvrij en vegan) had ik meer moeite. Niet alleen is de titel een vergissing (volgens mij is het eerder shortbread) maar ook de baktijd en/of temperatuur kloppen niet echt denk ik. ‘k Moest het in elk geval veel vroeger uit de oven halen wilde ik niet met een zwarte versie eindigen. De smaak daarentegen was top. Het wordt gemaakt met veenbessen, rijstbloem, bakpoeder, agavesiroop, kokosolie en rijst- en/of kokosmelk met een korrelig zanddeeg, net als shortbread dus, als resultaat. Geen grummeltje is er op het eind van het weekend overgebleven. 

Lanke was het hele weekend dolenthousiast toen hij merkte dat hij eens niet de vreemde eend in de bijt was maar, net als iedereen aan tafel, van alles mocht nemen en eten. “Oh dank je wel oma, dat heb je heel goed gemaakt”, was een zinnetje dat ik een paar keer mocht horen. Zo’n blij en dankbaar kindergezichtje, daar doe je toch alles voor zeker. 

Een dikke merci dus aan Wendy Rose Scheers voor zoveel nieuwe inspiratie via boek en blog!

Ons weekend werd afgesloten met mooi weer, een gezellige (glutenvrije) picknick en een leuke middag aan zee…

…en daar hadden wij helemaal geen koffiekoeken bij nodig!