Chocoladebonbons die ik momenteel niet (meer) heb. Een baaldag des te meer. Baal. Het kost geen tijd om ze te maken hoor maar zelfs dat lukt me niet. Baal. Veel te doen hebben is leuk maar na een abnormaal drukke week snak ik toch naar mijn normale dagpatroon hoor. Nog maar net wakker en ik heb al meer ‘baal’ gedacht dan op een hele doorsnee baaldag. Zucht.
Er bij het wakker worden aan denken dat je, behalve het gedichtje dat je gisterenavond voor het slapengaan in je notaboek schreef, nog niks gedaan hebt aan de blogpost die je graag wilde zetten vandaag. Baal. Snel een wasmachine willen insteken en tot de constatatie komen dat de machine dienst weigert. Diep zuchten en een manier bedenken om het kletsnatte wasgoed tegen vanavond gewassen en droog in de kast te krijgen. Baal. Dan toch de krant maar links laten liggen en je eerste koffie drinken bij de laptop. Baal. Goed voor één keer maar zo’n ochtenden heb ik toch niet graag. Op dat vlak ben ik een gewoontebeest; opstaan, koffie en krant, hond aan mijn voeten en na een uurtje pas de rest. Niet alleen uit gewoonte maar ook uit noodzaak.
Maar bon, ‘k ben weer aan het afdwalen hé. Zie je nu waar zo’n los uit de pols ochtendpost naartoe gaat? Naar alle kanten behalve naar de juiste. Bonbons dus. Suikervij. En ze zijn momenteel op. Baal. Ja, ik baal nog steeds. Als ik stress heb steek ik graag wat zoet in mijn mond als ik effe neerzit. In de koude maanden heb ik dan liefst iets met chocolade. Slechte gewoonte, ik weet het. Maar de chocoladebonbons die ik zelf maak zijn wél suikervrij. Toch goed hé? En ze zijn snel klaar. Ook goed hé? Je hebt er ook amper iets voor nodig. Nog beter hé?
Op dat eigenste moment werd het een beetje oorlog in mijn hoofd… Verdomme hé, waarom wil ik vandaag per se een blogpost zetten, ik krijg het toch niet gedaan. En ‘k heb echt geen tijd meer want ‘k moet de deur uit. Goh ja, en straks moet ik op Linke passen en Poppe van school halen. En dan die was, wat doe ik met die was!? Dit wordt met andere woorden een tussen de soep en de patatten afwerkte post. Baal. Of geen, dat zou ook kunnen. Doeme. En op andere blogjes reageren zal ook weer niet voor vandaag zijn. Baal. En maak nu verdomme voort want je zit nog in pyjama en binnen 10 minuten moet je al in de auto zitten. Baal. Miljaarde het is dik aan het sneeuwen. Dat ook nog. Baal. Toch maar dat rokje terug in de kast leggen en een jeans aantrekken dan. Goh en hopen dat ik op tijd op mijn afspraak geraak. De telefoon gaat. Doeme juist nu. Of ik morgen op de 2 kleindochters kan passen die ziek zijn? Ja, waarom niet hé. Morgen heb ik toevallig tijd. En tijd is er om te gebruiken. Voor wat dan ook. Beetje schuiven in mijn agenda. Ben dat al gewoon.
Terwijl Linke een dutje doet waag ik een tweede poging om deze post af te werken.
Ik geraakte dus niet tijdig op mijn afspraak want ik stond ook nog eens in de file. 5 cm sneeuw en alles zit pottetoe. Baal. Net als ik ’s middags thuis de oprit weer opreed kwam dochter aan. Héhé, dat heb ik toch maar net gehaald, zuchtte ik. Kleine Linke hoor ik al luid roepen. Ze loopt naar me toe met haar armpjes wijd open. Weg alle zorgen, weg baaldag. Zo’n vrolijke kleine meid is een goed medicijn als je geen comfort food in huis hebt! Hoe de rest van de dag zal verlopen zien we wel.
150 gr dadelpasta (koop ik in blok in de Turkse supermarkt maar je kan ook dadels ontpitten en in de blender mixen),
150 gr notenmeel (bijvoorbeeld van hazelnoot of amandelen)
1,5 el kokosolie
200 gr chocolade
Mix alles dadel, meel en olie kort in de blender tot je een homogeen mengsel hebt.
Rol balletjes (of maak een andere vorm) en zet koel weg.
Smelt ondertussen de chocolade (ik gebruik deze van Bonvita) au bain marie.
Balletjes in chocolade doppen.
Laten afkoelen op een rooster.
Klaar!
Zoet en fluisterend likt het mijn lippen.
Verslavend lekker is elke hap.
Was het een man dan liet ik hem strippen.
Dat wordt vast onthaald op handgeklap.
Stel je hem voor als heerlijk stuk snoep,
zijn huid blinkend van pure chocolade,
een grote toef slagroom op zijn poep.
Wie wil er niet als troost bij te rade?
© Nana – Tartelette Maison
Klik voor meer eigen gedichten.
Baai de weej: Deze met kokos zijn ook erg lekker of kijk eens bij deze suikerarme lekkernijen.
Loslaten… dat valt soms niet mee… 😉 Maar Linke maakt alles goed, mooi is dat! Mooi gedicht weer en hoe is het met je was afgelopen?
Naar dochter gebracht. 🙂 Machine nog niet gemaakt dus het is nog even behelpen. 🙁
Heerlijk dan dat zo’n kleine hummel als een zonnestraal je dag in danst lijkt me.
Hoop dat je een baalloos-weekend hebt!! 😉
Fijn weekend!!!
Ja, zo’n begin van je dag kan alles vergallen. Dingen uitstellen, nog meer balen. Tegenslagen waar je geen zin in hebt.
Gelukkig zijn er nog altijd bonbons en kinderen ….die verzachten alles.
Och dat hebben we allemaal wel eens zo een baal dag. En in de winter al wat meer dan in de zomer. Gelukkig heb je nog je kleinkinderen die een baal dag kunnen laten smelten als sneeuw voor de zon.
Grtjs
Daniëlle
Haha zo herkenbaar die baaldag! En ook echt niet te doen dat er met 5 vlokken sneeuw een ochtendspits van jewelste komt hé! Ik zal maar snel op kleinkinderen hopen want die zijn duidelijk goed voor de lijn! Komaan dochters, waar wachten jullie op? 🙂
Die snoeperij ziet er heerlijk uit… chocolade zonder suiker? Ik kan het even niet checken want op de site is die niet meer voorradig… En meel? Zonder te bakken? Bij de kokosversie snap ik het nog maar hier… niet bakken? Raar hoor…
Geniet vandaag van je oppasdag en vanavond : fijn weekend!
Het is geen meel zoals in bloem hoor. Het zijn gemalen noten. Zo fijn dat het precies meel is. Ik duim mee dat je dochters er snel werk van maken van die kleinkinderen. 😉