Een genieter ben ik. Zoetebek ook. Altijd geweest en steek dat niet onder stoelen of banken. Kon dat ook niet wegfoefelen want je zag dat geregeld aan mijn gewicht. Jojoën, ‘k weet er alles van. Tot verleden jaar. Samen met mijn beslissing om veganistisch te eten kwam er het besef dat niet alleen mijn gezondheid er wel bij vaarde maar ook mijn gewicht. In die eerste periode viel ik 11 kg af en die is er tot nu toe niet meer bijgekomen. Op vakantie kwam ik vroeger altijd een paar kilo bij, nu minder dan een kilo. Idem voor de feestdagen. Of ik dat ook kon waarmaken tijdens de wintermaanden was nog maar de vraag. Lekker en gezond eten is één maar voeg daar weinig/minder bewegen plus extra dessertjes aan toe en je snapt het wel… bingo! Toch bleef alles netjes binnen de perken. Hoe dat komt? Elke keer als ik de weegschaal omhoog zie gaan probeer ik mijn zoete kant de kop in te drukken, meer niet. Zie je in de vorige zin het werkwoord ‘proberen’ staan? Zo is het ook, ’t lukt me in de wintermaanden niet altijd. Snoepen is gezellig en ik hou van gezellig. En van snoepen natuurlijk. Zoals verleden zondag, een luie dag die vroeg om iets zoets…
Dus testte ik twee versies van tiramisu uit. Bedoeling was om de ene op zondag te eten en de andere op maandag maar dat hebben we niet kunnen waarmaken. Manlief was even benieuwd als ik welke van de twee de beste was. Dit tiramisu-like taartje haalde de hoogste score…
Doe daarvoor speculaas in de blender. Dat meng je nadien met gesmolten boter (ik gebruik daarvoor Wajang die ik koop bij Albert Heyn) en een klein scheutje koffie en leg je onderin een springvorm of bakring. Stevig aandrukken. Bovenop komt een mengsel van 1/2 pakje zijden tofu, 1/2 kuipje tofutti creamy smooth natural (veganistische ‘roomkaas’), een scheut Amaretto, theelepeltje vanille, een lepel oploskoffie en een geut agavesiroop. Indikken deed ik met 2 maatlepeltjes Vegabin. Goed laten koelen zodat het mengels kan opstijven. Afwerken met een overgebleven restje speculaaskruimels.
Verdomme, ’t moest allemaal zo lekker maar niet zijn!
eigenlijk ben ik geen grote snoeper, ik haal zelden iets uit de kast om te snoepen. Alleen als ik iets binnen handbereik heb, begin ik er aan, en dan is het vaak een prikkel die me steeds meer doet snoepen.<br />Dat taartje ziet er wel bijzonder smakelijk uit, had ik dat binnen handbereik, dan….<br /><br />;-)
speculaas-banaan, zo maak ik het wel eens….<br />mmmmmmmmmmmmmmmmm 🙂
Oh… wat klinkt deze lekker!! 😀 <br /><br />Ik houd ook zo van snoepen en dat is zékers niet goed voor de kilo's. Knap dat je er zo'n evenwicht in hebt gevonden. Helaas ben ik nog niet zover. Wanneer ik in een zoetigheden-snoepen-flow zit blijf ik eten… <br /><br />Nu ik deze maand vegan (poog) te eten merk ik pas hoeveel suikers en vetten ik at. En hoeveel beter dít voelt. Of ik echt