Tot in de puntjes…

Kerstgevoel? Nope, tot hiertoe weinig en dat is de eerste keer. Vreemd. Misschien komt het door het zachte weer. Nu, zoals het tot hiertoe al is geweest vind ik nochtans zo slecht nog niet hoor. Zeker zo’n weer als vanmorgen; blauwe hemel, wat witte wolken en zon… ‘t geeft altijd zo’n heerlijk geluksgevoel. Ik besloot daarom, ook al staat de planning voor vandaag tot in de puntjes beschreven en heb ik een redelijk strak gemeten schema aan te houden, om de auto thuis te laten en te voet naar het dorp te gaan…

Bij de bakker was geen cm² plaats meer, die stond gewoon overvol met mensen die waarschijnlijk, net als ik, nog een laatste boodschap gingen doen. Op weg naar de kinesiste besloot ik even de kerk binnen te lopen om een kaarsje te branden. Je weet maar nooit dat er een mirakeltje nodig is dezer dagen. In mijn achterhoofd overliep ik namelijk al de uurtjes die ik nog achter de kookpotten moet staan vandaag en morgen. Ik stak dus een kaars aan (50 cent, wat is nu nog 50 cent?) en toen ik in mijn geldbeugel grabbelde zag ik dat er net niet voldoende kleingeld in stak. Terug uitblazen was een beetje gek hé dus tja, ‘t zou een kaars worden voor 40 cent en 10 op de poef. Een beetje gegeneerd sloeg ik mijn ogen op naar het heiligenbeeld. Sta ik daar, zonder er erg in te hebben, toch wel voor de heilige Rita, de patroonheilige van de hopeloze gevallen, zeker! Als dat maar goed komt! 🙂

Schoondochter gaat voor de hapjes en de soep zorgen dus dat gaat een verrassing zijn. Als hoofdgerecht is er gekozen voor kippenragout. ‘k Moet dan wel drie aparte potjes maken maar ‘t is makkelijk te veganizen voor mij en allergievrij klaar te maken voor Lanke. Erbij komt een glutenvrije versie van pompoen/aardappel gnocchi. Hopelijk lukt het.
Als dessert kozen de kinderen voor een simpele Dame Blanche. Het ijs dat ik voor mij en Lanke wil maken staat nog niet op punt. Poging 1 (banaan/amandel//chocola) viel best mee, daar niet van. Zeker met gekarameliseerde pecannoten erbij…

Poging 2 deed ik gisteren (amandelmelk-amandelroom-rijstroom-vanille) maar moet ik nog proeven. En test 3 (op basis van cashewnoten) probeer ik vanmiddag. Benieuwd. Nee, hierover is het laatste woord nog niet gezegd en geschreven denk ik. Moeilijker dan ik dacht hoor. Natuurlijk staat ook deze crème brûlée op ons kerstmenu want die is écht oooooooooverheerlijk! Oh, en deze keer is mijn branderke wél gevuld zenne.
Morgen nog eerst oppassen op de twee kleintjes en dan het huis helemaal in feestkledij steken. Mijn eigen, super feestelijke, outfit (sssttt zeg het niet verder maar hij is, buiten het goudkleurige gilet, volledig bij elkaar gesprokkeld in de kringwinkel) ligt gelukkig al klaar. Ik liet verleden week zelfs mijn nagels voor een keer extra decoreren. Das al een zorg minder.

No-o-éééél, No-o-él, the-he an-gels did sing… Jaja ‘k voel het, met dat kerstgevoel komt het ook nog wel goed.