Sneeuw, ‘t is wel mooi maar voor mij hoeft het niet. Vanachter mijn computer andermans foto’s bekijken en vanachter mijn venster de tuin, mét een lekker soepje in de hand. En nadien bij de koffie misschien nog een zelfgemaakt zoetigheidje. Ja, zo kom ik koude donkere dagen wel door.
Vorige week koos ik voor geroosterde pompoensoep. Simpel te maken en met weinig ingrediënten:
- 1/2 pompoen in blokjes gesneden
- 1 grote ui in kwarten
- 2 tenen knoflook (ongepeld)
- peper en zout
- ras-el-hanout
- olijfolie
- bouillon
Eerst alles (groenten, kruiden en olijfolie) op een bakplaat leggen en een klein half uurtje roosteren in een oven van 180°c. Ondertussen zet je de bouillon op en laat je die koken. Als de groenten klaar zijn (doe eerst even de pel van de look) voeg je ze bij de bouillon. Mixen. Klaar!
En waar moet dan die Laguiole in, zullen zij die dat niet kennen denken? Nergens. Laguiole is een soortnaam voor het model handgemaakte messen dat origineel uit het Zuid Franse dorp Laguiole komt. De naam is niet beschermd. Op het mes zie je een klein insect. De ene zegt dat het een bij is, een ander een vlieg of zelfs een krekel. Mijn bestek is jammer genoeg niet handgemaakt zoals de echte (staat trouwens wél op mijn verlanglijstje) maar kocht ik ooit in een supermarkt.
Enfin, geen Laguiole in de soep dus, ik eet ze ermee op. Het maakt dat ik me een beetje dichter bij de Provence voel. Best onnozel hé? Ach, alle beetjes helpen om die zure winter door te komen. Ik ben nu eenmaal een zonnekind.
