“Denken is nuttig, maar handelen zonder te veel te denken is soms noodzakelijk.” zei Gustave le Bon ooit. Een waarheid als een koe maar helaas is het stilaan duidelijk aan ‘t worden dat het iets is waarmee ik, naarmate ik ouder word, moeite krijg.
Zondagmorgen, buiten dwarrelt de sneeuw en zorgt voor een wit tapijt. Ik ben (te) vroeg wakker en zit, nadat ik de bijlage van Gazet van Antwerpen met recensies van een paar koffiehuizen heb gelezen, na te denken over de dingen die ik eigenlijk nog wel zou/had willen doen. Een koffiehuis (met veel en lekker huisgemaakt gebak) uitbaten bijvoorbeeld, dát speelt al jaren door mijn hoofd maar daarvoor is het nu te laat. Of niet? Eeuwige twijfelaar ikke, zo geraakt er nooit wat beslist natuurlijk.
Wat doe ik eigenlijk met mijn leven behalve de kleinkindjes mee groot brengen? Ach, ‘t is de vraag die ik me altijd stel op het einde van de winter weet ik.
Denken, dromen, twijfelen… en dan is het opeens lente en weer fris in mijn hoofd. Weg koffiehuis in mijn dromen, hallo koffiehuis waar ik een kopje koffie bestel, een gebakje eet en mezelf de bedenking maak dat het toch veel werk is en een hoop drukte en stress met zich zou meebrengen. Drukte en stress, twee dingen die ik voor mijn gezondheid moet proberen te vermijden. Nee nee, ‘k mag mezelf gelukkig prijzen dat ik de tijd krijg om die kleine sloebers van dichtbij te zien opgroeien. Tijd heb om thuis stressvrij lekkere helemaal-vegan-gebakjes enzo te bedenken en proberen. Zo maakte ik gisteren bijvoorbeeld een citroenkaastaart (die in de smaak viel want al helemaal opgegeten) en heb ik voor vandaag en morgen nog twee tiramisu-like dessertjes klaar en staan er in de loop van de week scones op de planning. (recepten volgen als alles is goedgekeurd door mijn smaakpanel) Winter en comfort food dat gaat hand in hand hé. Daarom alleen al zou het beter snel lente worden, de weegschaal begint namelijk een getal aan te geven dat ik al lang niet meer zag en ook helemaal niet wil zien. Maar laat ik daar maar beter niet over nadenken. Zo snel als die extra kilo gekomen is zal die ook wel verdwijnen. Binnenkort beginnen we weer te experimenteren met slaatjes.
Weet je, ik denk dat ik teveel denk maar om zeker te zijn moet ik daar toch eerst nog eens over nadenken… Niet dat dat zo slecht is. Er zijn mensen die ervan uitgaan dat denken jong maakt; denken doet twijfelen en twijfel plaatst ons telkens weer aan het begin van ons leven las ik ergens. Oh kijk, weer iets om over na te denken!? 😉
Gebak moet je afwegen wordt altijd gezegd maar zo werk ik zelden. Ik kook en bak meer op gevoel dus of je er iets mee kan aanvangen weet ik niet want exacte hoeveelheden kan ik niet geven. Mijn vegan citroen kaastaart(tje) probeerde ik uit met een vulling van (+- een half pakje) silken tofu, (+- helft van een kuipje) tofutti creamy smooth natural (veganistische ‘roomkaas’), een goede scheut agavesiroop, goed wat citroensap, klein scheutje vanille extract en een paar lepels maizena. Eerst het bladerdeeg in de vorm, zoals bij deze taart, en 30 minuten afgebakken op 200 °c.
– Vroeger was ik een twijfelaar,<br />ik ben daar alleen nu niet meer zo zeker van.- <br /><br />Het is zo frappant hoe herkenbaar jouw twijfels zijn, de vele gedachten en de twijfels… 🙂 <br />Ik probeer altijd zoveel mogelijk te reageren vanuit m'n intuïtie. Als het goed voelt, ik me gepassioneerd en enthousiast voel dan ga ik ervoor (zonder er verder over na te denken!) want ga ik er wel
hihi, zo herkenbaar, een koffie/theehuis met taart , k wou het toen ook nog combineren met leuke hebbedingetjes te verkopen of brocanterie, wat heb ik daar over gefantaseerd hoe ik dat zou inrichten en wat ik zou serveren, k was toen begin 40, maar ontdekte een paar jaar later dat het wel veel relaxter was om zelf naar een thee/koffiehuis te gaan en te genieten ipv als een kieken zonder kop rond
Dat heb ik dan niet goed geschreven An. In het begin ben ik idd 11 kg vermagerd en die komt er ook blijkbaar niet terug bij. Jeuj! 🙂 Maar nu, in de winterperiode met al die zoetigheid die ik uitprobeer is er toch weer een kilo bij. Gaat er snel weer af zijn, dat is waar.
oooh een kilootje maar, dat is niks heb je er zo weer af als je deze zomer wandelen gaat <br />ik begreep het verkeerd omdat je zei dat er een getal aan kwam die je liever niet zag
een mens heeft soms dromen waarvan het maar beter is dat het bij dromen blijft…<br />Zo'n eigen zaak brengt ook financiële onzekerheid mee, je weet niet bij voorbaat hoe zo'n zaak zou draaien.<br />Geniet dus maar lekker van dat stressloze bestaan, nanabee!<br /><br />Groetjes!
amai amai, en dat op zondag :)<br />alles kan hoor, nog steeds!
Toen ik 50 werd wou ik ook graag iets bepaalds met mijn leven, vond mezelf toen te oud, te laat. Nu ik 65 ben denk ik dat het toen toch de moeite/inspanning waard geweest was. Hoe kon ik toen denken dat ik "te oud" was! Maar ja, denken doet twijfelen. Ik denk te veel 🙁
Goh, en ik ben nog niet eens 50! Wat gaat dat nog worden dan? Maar best niet over nadenken hé. 😉