Even was het mijn keuken, daar in de Gard. Een echte Franse plattelandskeuken, zoals ik zelf ook wel zou willen. Ook al kook ik graag uitgebreid, op vakantie staat het niet bovenaan mijn lijstje. Ginder kies ik liever voor makkelijke gerechtjes, slaatjes en vers fruit. Maar ja, als je met de hele familie weg bent zijn er al wel eens (vlees) wensen en wordt er dus op aanvraag ook uitgebreid gekookt, in de letterlijke zin van het woord. Met de haren nog nat van de douche, mijn heupen meewiegend op een leuk muziekje en het gelach en gebabbel van de rest van het gezin op de achtergrond. Een bosje lavendel achter me op de kast, enkele kookboeken (die ik één voor één heb doorgesnuffeld natuurlijk) op het aanrecht, een antieke zoutpot aan de muur en een oude werkloze paraplu buiten aan de deur.
Nee, ’t was absoluut geen straf. Ik voelde me er ‘comme chez moi’. Nu ja, blijkbaar toch niet voor de volle 100% waar want in tegenstelling tot thuis vergat ik ginder de hele week de tafel en het eten te fotograferen. Behalve die ene keer maar dat kwam louter door de zonnebloem…
