Al honderden keren door een straat gereden, als sluipweg, en als je er dan één keer toch eens moet zijn voor iets beseffen dat je al die honderden keren wat gemist hebt… kende da!? Mij gebeurde het verleden week. De Carré Confituur was niet de enige vondst die ik deed aan de Gemeenteplaats in Brecht.
De schattige ambachtelijke beenhouwer was gesloten (tussen twaalf en één eet iedereen) toen mijn oog er op viel maar bij het zien van de specialiteit van het huis wist ik dat ik die avond ‘ene met heps’ zou eten. Bij het binnenstappen sloeg de rookgeur me in het gezicht en ‘k waande me precies in de Ardennen. De slagersvrouw liet me proeven toen ik haar vroeg of de hesp niet te zout was. Ze smaakte bangelijk lekker. Ze maken er nog meer lekkere dingen in familieslagerij Van Ballaert – Van Riel, al vier generaties lang!
Een stop, nee ‘k zal meer zeggen… een omweg meer dan waard!
