Niet zozeer de speciale kerk, de grote weekmarkt of het gezellige ‘Couleur Café’ koffiewinkeltje zal me later doen terug denken aan Yvetot.
Wat of beter wie ik er nooit zal vergeten is het Franse jongetje dat me op de markt met dikke tranen in de ogen aansprak omdat hij in de drukte zijn mama verloren was. Mijn hart brak! De koele reactie van de moeder was ook onvergetelijk trouwens, ze had nog niet eens door dat haar zoontje naar haar op zoek was. Je zou het mens een mot om de oren geven!
