België bloggen gedachten koffie resto Tips vegan

Zie wat ik zie wat ik niet zeggen kan…

 

Zo goed als niks meemaken en toch niet weten wat eerst schrijven, er zijn bloggers die daar jaloers op zijn. Writer’s block, as it is, kom ik niet zo makkelijk tegen. Wie dat wel heeft kan hier misschien een gepast tegengif vinden. Nee, er gaat dikwijls zoveel door mijn hoofd, ‘k zie en lees zoveel dingen waarover ik wat schrijven wil…

Maar ja, soms ontbreekt de tijd of vind ik niet meteen de juiste inslag om er wat leuks van te maken. Of ik schrijf het idee niet direct op en ben ik het daardoor even snel weer kwijt. Andere dingen moeten zolang op publicatie wachten dat het uiteindelijk niet meer relevant is. Of er gebeurt wél iets onverwachts en je bent niet zeker of je het wel met anderen wil delen. Aanleidingen genoeg.

De enige reden waarom er nog geen post verscheen over de dag dat ik, ondertussen ook alweer weken geleden, een middag naar Antwerpen trok is enkel omdat er gewoon andere dingen waren die ik eerst wilde vertellen.

Enfin, het uitstapje dus. Die begon in het prachtige-moet-je-absoluut-eens-bezoeken begijnhof (waarvan, shame shame, zelfs een hoop Antwerpenaren het bestaan niet eens afweten) met een vreemde ontmoeting die ik voorlopig even laat voor wat ze was omdat ‘k niet goed weet hoe eraan te beginnen.

 

Wat ik wel kwijt kan is dat ik nadien samen met manlief zijn lunchpauze heb doorgebracht. We moesten voor een specifiek kado naar het Grand Bazar Shopping center en besloten daarna om op het terras van Pitten en Bonen een fris sapje te drinken. Deze zaak zit een beetje verstopt op de Lombardenvest en is daardoor een rustig plekje in de drukke stad. Je kan er behalve lekkere sapjes ook smoothies, broodjes en salades krijgen. Ze hebben niet meteen iets voor vegans (al zullen ze waarschijnlijk wel bereid zijn om dit te fiksen) en voor veggies is dit adres een absolute topper!

 
Het Geluk ligt letterlijk in een klein hoekje, op het Theaterplein. Figuurlijk bij twee lekker dikke sneden brood met humus, rucola en zongedroogde tomaten. Hier hetzelfde verhaal als bij Pitten en Bonen. Het Geluk, het café van het stadstheater, is niet meteen een vegan adresje maar ze komen je graag tegemoet en maken er geen probleem van om het vlees van tussen het broodje te laten. Best duidelijk zeggen dat je vegan eet of vragen wat er wél tussen je brood zal zitten (wat ik dus niet deed) of je krijgt misschien net als ik ter vervanging een ruime portie parmezaanschilfers. Oh en ze maken, mits een kleine toeslag, je latte graag met sojamelk las ik er op de menukaart.
 
 
 
Toch onderdrukte ik mijn goesting in koffie tot ik na een mooie wandeling door de Antwerpse binnenstad bij Sussies aan de Oude Koornmarkt kon binnenstappen. Na eerst wat door de vintage kleren gesnold te hebben (Pure nostaglie! ‘k Kwam zelfs een rok tegen in een stof die ik zelf als kind nog heb gedragen. ’t Was jammer genoeg, damn, net te smal.) zette ik me op een strategisch plekje om, met een soja latte natuurlijk, de krant te lezen en wat aan mensen kijken te kunnen doen…
 
 
 
 
En ‘k weet zelfs al waar ik de volgende keer mijn koffie wil drinken mét vegan koekjes zelfs! Wordt vervolgd…

Dit lees je misschien ook graag...

4 reacties

  1. er valt blijkbaar nog heel wat te ontdekken in Anwerpen!<br /><br />Groetjes!

  2. Begijnhof? IK heb een excuus, ik ben een inwijkeling in Antwerpen! Wel al 14 jaar.. maar je leert me wat!<br /><br />De andere adresjes, kende ik dan weer wel. 🙂

  3. de vreemde ontmoeting: een hemelse verschijning gehad in de kerk?

  4. mmmm!

Reacties zijn gesloten.