Aan tafel met vrienden Thuis

Oepsie…

Gisteren is het bij mijn mislukkingen niet gebleven. Ik heb me nog gesneden met een pas geslepen mes, mijn micro bijna in de fik gezet, mijn koffiezet laten vallen
en mijn hond ging met de servetringen lopen. Het eten heeft gelukkig wel gesmaakt en onze vrienden konden overal best om lachen. (Daarom zijn ze ook
onze vrienden.) Ze bleven maar zeggen: ‘Kalm, Nana, rustig blijven, blijven ademen.’ Als de uren van de avond verstreken, verdween ook stilaan de stress. Niet door de drank want ik heb het heel sober gehouden met alleen een aperitiefje en water bij het eten. Al bij al weer een gezellige maar drukke avond. Vandaag doe ik niets. Kan ik ook niets misdoen. Ik heb gesproken!

Dit lees je misschien ook graag...