Eindelijk was het lente. Eindelijk tijd om terug te keren naar Eygalières. We hadden weinig eisen; wandelen, de omgeving nóg meer ontdekken, rommelmarkten doen en lekker eten. En zo geschiedde.
Eygalières en omgeving…
En ook al blijven veel zichten in het dorp ongewijzigd, toch is er altijd wel iets dat er of niet meer is of verbouwd is. Zo is er in het restaurant van Suzy Bru een nieuwe eigenaar. Christophe Hache (eerder sterrenchef in Parijs,
hotel Crillon, restaurant l’Ecrin) heeft in het pand verleden week Maison Hache geopend. Gastronomie met een Hoofdletter! Je kan er ook slapen. De bakker is weg maar er komt midden mei een nieuwe mét salon de thé. En ook het Italiaans restaurant is van eigenaar veranderd.
Lentebloemen en zoete geuren, een heerlijke combinatie.
De antiek- en brocantebeurs (Antiques Art & You) in L’Isle sur la Sorgue, een múst voor elke liefhebber. De foire de Paques gaat telkens door… met Pasen natuurlijk. Van vrijdag tot en met maandag. Als we die periode in de Provence zijn gaan er we dan ook altijd langs op zoek naar leuke items. Dat was dit jaar nog eens het geval. Thema naar mijn hart deze keer: vintage.
Een net ontdekt adresje; Sous la robe is een wijnbar waar je ook lekker kan eten. Deze bistro ligt iets weggestopt achterin naast het bekende Maison Jouvaud. Misschien komt het door hun vitrine vol uitnodigende patisserie dat Sous la Robe mij niet eerder was opgevallen. Enfin, we gingen er dus onlangs voor het eerst lunchen. De kaart (en interieur) is origineel en er staan verschillende vegetarische hapjes (tapas) en gerechten op. Sommige zijn zelfs vegan. De bediening is er ook top.
Je moet er absoluut de grote salade van het huis proberen. Oorspronkelijk met vlees en vis maar ze passen het gerecht zonder morren voor je aan.
Sous la Robe, bar à vin
5 avenue des 4 otages
84800 L’Isle-sur-la-Sorgue
Ik at ook lekker vegetarisch bij Bistro l’Aubergine in Eygalières en Bistro Chez Ju in Mollégès.
Het was ook heel lang geleden dat we nog eens in Noves gingen wandelen. De markt stelt er niet veel voor maar in en rond het dorpje kan je heerlijk ronddwalen.
Bezoek ook eens het kerkhof. Vooral in het voorjaar een topper. Nog nooit zag je zo’n hoge wand met blauwe regen, daar ben ik zeker van. Jammer genoeg was hij qua kleur al over zijn top heen.
We ontdekten ook de weg naar een ietsje hoger gelegen kapel. Heel sober gebouw maar toch de moeite. De Chapelle Notre Dame de Pitié is gebouwd in 1631 en werd in tijden van pest gebruikt om er de zieken te verzorgen.
Wij houden wel van de mooie kerkhoven in het zuiden en gaan meestal als we een dorpje bezoeken wel eens kijken. Deze keer (her)bezochten we het kerkhof van Saint Rémy de Provence, L’Isle sur la Sorgue, Noves en Eygalières.
‘Wat is er nu aan om altijd naar dezelfde plek te gaan?’ vragen mensen ons soms. Als we er de volgende keer zijn is het alweer zomer. Dan ziet alles er helemaal anders uit. Zo lijkt het altijd weer iets nieuws maar geeft het toch het gevoel van thuiskomen. Wij vinden dat heerlijk.
Wat een prachtige fotoá even meegenoten, om in de vakantiemodus te komen. Bedankt en groetjes.
Bedankt en graag gedaan! 😉
Wat een heerlijk vakantie album, het zou mij niet deren om daar steeds terug te gaan, fantastisch !!!
Wij waren ooit ook in L’isle sur la Sorgue en Saint Rémy de Provence, geweldig.
Wat zullen jullie hebben genoten.
Ja ook twee leuke dorpen. Wij genieten daar altijd weer! 😉