Aan tafel Flexitariër persoonlijk

’t Is menens…

Net zoals Daisy Van Cauwenbergh ben ik een jojo’er. Weight Watchers is een goed systeem maar ze kunnen zeggen wat ze willen, het is en blijft een dieet net als alle andere. Je moet het je hele leven volgen of je bent de pineut.  De dame uit de krant deed dat niet en kwam op een paar jaar tijd 31 kilo bij. Zover laat ik het nooit (meer) komen maar ik begrijp wel hoe dat bij haar is gegaan. Emo-eten, ‘k weet er alles van. Been there, done that dus ik zal zeker niet de persoon zijn die haar een steen toewerpt. ‘k Moet voor mijn eigen falen niet eens zo ver voor terug in de tijd. Normaal hou ik mijn gewicht elk jaar in balans door in het voorjaar op dieet te gaan. In de zomer kan ik me dan al eens laten verleiden door lekkere dingen met (te) veel suiker en/of vet en/of alcohol in. Dit jaar lukte het me niet. Ik begon wel een paar keer en wist dat ik voor mijn eigen goed moest volhouden maar ik kon in mijn hoofd de klik niet maken. Tot nu. Wat de ommekeer veroorzaakte was mezelf in bikini zien op de filmpjes die de kinderen tijdens de vakantie hadden gemaakt. ‘k Vond het zelfs zo erg dat ik niet eens meer op de weegschaal durf te gaan staan. Jep, Nana is dus vanaf nu officieel (weer) op dieet. Menens deze keer! 31 kilo zou wat veel zijn maar er moet toch zeker 10 kg af denk ik. Zoals gewoonlijk zal ik hierover af en toe wat posten maar verwacht van mij geen foto’s. No way. Zoveel courage als Daisy, Mrs Globe 2007, heb ik niet. Chapeau hoor! Wie haar wil volgen tijdens haar strijd tegen de kilo’s kan dat via haar blog. Voor mij zijn uitspattingen als deze op de foto voorlopig in elk geval verleden tijd. Het is er gelukkig ook het weer niet (meer) voor…

Dit lees je misschien ook graag...