Al beschikt iemand over zeer sterke legers, toch heeft hij altijd de welwillendheid van een gebied nodig om er binnen te kunnen komen.
Machiavelli
Eet jij nog altijd geen vlees? Ik krijg de vraag regelmatig. Ja geen vlees, noch vis, kip, ei, zuivel,… kortom alles plantaardig. Gaandeweg merkte ik trouwens dat mijn buikpijn (wegens lupus enteritis) begon te verminderen. Toeval? Nope. Ondertussen weet ik dat het alles te maken heeft met mijn nieuwe manier van eten. Het aangetaste stuk in mijn buik verdraagt duidelijk geen of weinig dierlijke producten.
Thuis ondervind ik geen enkel probleem want manlief vraagt tegenwoordig nog zelden om een extra stukje vlees of iets dergelijks bij zijn portie plantaardig. Regelmatig krijg ik een compliment tijdens het eten met als gevolg dat gerechten die ik voorzie voor 2 dagen in 1 keer op zijn.
Uit eten gaan blijkt nog altijd hét probleem. Ik durf het ondertussen wel vragen maar je moet de welwillendheid van de keuken meehebben anders heb je brute pech. Veelal kennen ze ook de definitie niet van veganist en krijg ik toch iets met kaas of ei enzo.
Zeer benieuwd was ik dan ook wat ik zou voorgeschoteld krijgen tijdens onze tweedaagse uitstap met de madammenclub. De voorzitster was zo lief geweest om vooraf te mailen om aangepaste menu’s te vragen. Al bij al viel het nog mee:
In Brugge (waar we de eerste dag waren) ging een deel van ons lunchen in Brasserie Venice. Daar at ik een slaatje. Er kwam een lekker bord voor mijn neus met niks dan groentjes (niet zomaar sla, tomaat, komkommer maar ook rode biet en maïs) met vinaigrette. Geen foto, vergeten.
‘s Avonds sliepen en aten we in Ter Helme waar de kok voor mij een apart vegan menu had gemaakt. ‘t Was niet helemaal juist maar ze deden hun best. Als voorgerecht kreeg ik een loempia gevuld met groentjes en als hoofdgerecht een groentenschotel (waaronder, wel een halve tomaat met gesmolten kaas) met in het midden een decoratief taartje (gemaakt van het loempiadeeg met wortel en courgette) en aardappelkroketjes (oeps). Bij het dessert sloegen ze de bal compleet mis want ik kreeg net als iedereen vers fruit met een bolletje ijs en sabayon. Nochtans was dat nog het makkelijkst van allemaal. Gelukkig was mijn vraag om een kommetje vers fruit dan ook niet al te veel moeite.
‘s Morgens was ik blij verrast om sojamelk op het buffet te zien staan. Ik kon zo de dag op een gezonde manier starten, uitkijkend naar wat die nog voor lekkers zou brengen. Er was namelijk een bezoek met gastronomische lunch in hotelschool Ter Duinen in Koksijde voorzien.
Maar first things first. Voor we op de bus stapten hadden we nog een goed uur vrije tijd die ik zelf gebruikte voor de nodige rust en stilte (twee dagen op stap met 25 kwetterende dames is niet te onderschatten) op het strand in Nieuwpoort…
