De bus waarop ik zat stopte aan het rode licht. Ik keek wat rond. Ik kijk constant uit het raam als ik het openbare vervoer neem. Hoe mensen daar kunnen slapen, ik snap het niet. Enfin, ik keek dus rond en zag dat we voor café ‘In de vroege morgen’ stonden. Leuke naam dacht ik nog.
De naam bleef hangen in mijn hoofd en beetje bij beetje kwam er zin na zin na zin…
In de vroege morgen
keek ik naar omhoog.
Zag hoe ‘t zachtjes licht werd,
een vogel die er vloog.
‘k Werd heel warm van binnen,
gewoon om deze nieuwe dag.
‘k Wil er dankbaar van genieten,
met op mijn smoel een gulle lach.
© Nana – Tartelette Maison
Soms blijven blogposts lang liggen en dan blijkt dat er ondertussen het één en ander veranderd is. Duivenlokaal ‘In de vroege morgen’ heet nu ‘Vroege morgen‘ en is het eetcafé van de vroegere uitbaters van Dansing Chocola. Op mijn blog is het in elk geval gepromoveerd – of gedegradeerd, ‘t hangt ervan af hoe je’t bekijkt – tot een simpel klein gedichtje en zodoende tot café zonder bier. Wie zin heeft in een pintje moet dus naar de Turnhoutsebaan 268 in Wijnegem.
Of bewust op zoek gaan naar leuke cafénamen ter inspiratie een even groot succes zal worden zal de toekomst uitwijzen. Ik heb er al verschillende interessante gespot! Weet jij er ook eentje? Shoot!
Klik voor meer eigen gedichten.
Deze post kadert in het Dankbare-Dins-Dag initiatief van Marloes
Ik vind het alvast promotie hoor! Wat een klein maar fijn gedicht. Ik heb nu ook die smile op mijn snoet!
Gepromoveerd hoor, mooi gedicht!! Fijne paasdagen!
Wat een prachtig gedicht een busrit kan opleveren…
Dikke merci allerliefste Madam!!! En ga nog maar vaak op de bus zitten , is leespret voor ons!
Mooi gedichtje