Toen ik onlangs aan de kassa stond te wachten hoorde ik een man aan zijn vrouw vragen of ze elkaar eigenlijk nog wel mogen kussen. Het coronavirus, weet je wel!?
De ene ligt er wakker van, de andere niet. Mocht ik kerngezond zijn, ik zou absoluut geen schrik hebben. Maar dat ben ik niet dus ja. Paniek is er in geen geval maar ik voel me toch niet helemaal op mijn gemak. Gezien het feit dat mijn immuunsysteem zo al zonder reden overuren doet probeer ik toch het één en ander te mijden. Zo heb ik beslist om ervoor te zorgen dat ik de komende weken niet met een hoop andere mensen in een kleine ruimte moet vertoeven en dat ik geen handen (meer) schud. Verder let ik gewoon op de aanbevelingen van de overheid. Manlief neemt voorlopig de boemeltrein in plaats van de internationale die tevens Zaventem en Schiphol aandoet en zal iets meer dan anders zijn handen wassen/ontsmetten. Mekaar kussen doen wij nog wel hoor maar kennissen met een zoen begroeten, dát gaan we toch effe achterwege laten.
Wist je trouwens dat kussen niet overal op dezelfde manier gebeurt?
In België zijn er niet zozeer vastgestelde regels. Om feestelijke redenen geven we elkaar meestal drie zoenen. Kennissen, goede vrienden of familie die we lang niet meer zagen krijgen er dikwijls ook drie. Tussen partners, kinderen, kleinkinderen of vertrouwde mensen die je dikwijls ziet blijft het meestal bij één. Of het bij andere contacten een hand of een zoen wordt hangt van verschillende factoren af.
In Nederland zitten ze meestal op dezelfde golflengte als bij ons denk ik. In Frankrijk hangt het van de regio af; twee zoenen in Parijs en een groot deel van het land, in sommige delen van de Provence drie en in andere (zoals de VAR) maar twee. Er zijn zelfs streken waar ze niet van ophouden weten en er vijf uitdelen. In de Provence zoenen ook mannen elkaar bij het begroeten. Wie graag de exacte situatie in Frankrijk wil weten neemt best even een kijkje op de map van combiendebises.com. In Engeland en Duitsland zijn ze iets gereserveerder en geven ze de voorkeur aan een handdruk. In de Scandinavische landen helemaal want daar is kussen als begroeting blijkbaar zeer ongebruikelijk.
En beginnen we dan links of rechts? Links buigen en op de rechterwang mikken is de norm al is dat in de Provence niet altijd het geval heb ik al gemerkt en wordt regelmatig tegenovergesteld begonnen, mét de nodige neusbotsingen als gevolg. Ergens las ik dat in Jordanië op een heel ingewikkelde manier wordt gekust; één keer rechts en drie keer links!
Er zijn ook mensen die niet van kussen houden – ik ken er geen – en die met de uitbraak van het coronavirus meteen een geldig excuus hebben om afstand te houden. Ach kijk, zo is dat virus toch voor iemand een “welgekome” gast.
Tja, wat komt dat komt. Die vieze beestjes hou je helaas niet zomaar tegen. Als de mensen in de lente weer meer naar buiten trekken zal alles sowieso stabiliseren denk ik. Laat ons daar maar vanuit gaan. Dan kussen we als nooit tevoren alle coronastress uit ons lijf. Lang leve de lente, lang leve de liefde!
Ik ben niet zo’n kusser, zal te maken hebben met mijn autisme! In de dagelijkse praktijk begrijp ik niet hoe makkelijk sommige mensen zo’n intiem gebaar met iedereen delen.
Onze jongste zoon heeft griep en oudste en ik zijn ook lang niet fit met onder andere verkoudheden. Ik hoop dat het achteraf mee zal blijken te vallen met corona.
Terwijl Nederlanders toch vrij lijfelijk zijn hé Ageeth. 😀 Hopelijk zijn de ziektekiemen snel uit huis én uit de wereld. Zou toch zonde zijn om de eerste lentedagen te moeten binnenblijven hé. Snel beter hoor! x
Hier bij ons in Noord-Brabant (NL) werd gisteren geadviseerd om bij lichte klachten al, het hele weekend maar binnen te blijven. Ja en als je dat dan zo op het nieuws hoort komt het wel dichtbij.
Gelukkig hebben wij nog geen klachten, dus hebben we vandaag dankzij het schitterende weer, heerlijk gefietst.
Ja, het zou stom zijn om je op te sluiten. Genieten van het mooie weer, daarvan alleen al krijg je een boost. 😉