België met vrienden

Van Parijs tot Kalmthout…

Sjauwelen in een mix van Westvlaams, Oostvlaams en Antwerps en elkaar toch verstaan. Zo moeilijk is dat niet, zeker als je allemaal dezelfde blogtaal spreekt. Hoe ik hen in één middag meetroonde van Parijs naar het Arboretum?

Na aankomst in Kalmthout nam ik ze mee naar ‘het buitenland’ voor de lunch bij Le Petit Paris waar Sinterklaas voor ieder van ons een vroeg kado had afgeleverd. We zijn dan ook héél brave zielen (dat staat zó op ons gezicht te lezen). Een fijne start van de middag want wat is er nu niet leuk aan bijpraten, lachen, kadootjes opendoen, lekker eten en een koffietje na…?

En toch.. Een heerlijk zonnetje aan de hemel en een Arboretum dat een paar kilometer terug op ons bezoek ligt te wachten maakt dat we ons losmaken van het gezellige onderonsje binnenshuis om dat buitenshuis verder zetten. Onderweg massacreer ik hun gehoor want, mea culpa, helaas voor hen kan ik het zingen in de auto niet laten. Nooit! Zelfs tijdens het wandelen in het Arboretum mummel ik nog verder. Mijn vrolijke gezelschap en de mooie herfstkleuren nodigen daarvoor ook uit…

En dat er niet alleen door mij maar ook door de andere 2 dames heel wat afgeklikt werd met het digitaaltje zal niet verbazen denk ik.

Dit lees je misschien ook graag...