Het hotel bij het oprijden was een teleurstelling, het weer de eerste week in de Languedoc ook. De kinderen zeurden de oren van onze kop net of wij iets te doen hadden met het feit dat de lucht grijs was in plaats van blauw. Ergens begrepen we het wel. Als je maar één week hebt waar je al een jaar naar uitkijkt en je hebt amper 2,5 dagen zon… tja. De tweede week, in de Provence, viel al veel beter mee maar dan waren de kinderen al weer lang terug naar Belgenland. We zaten gelukkig niet in de streek waar er overstromingen waren maar het departement zat wel enkele dagen onder ‘alarm oranje’ en dat had echt niet te maken met de vele Nederlanders daar. Eén dag regen en één nacht zwaar onweer en verder blauwe lucht met witte wolken. De temperaturen (tussen 23 en 26 graden) waren niet zoals hoort deze tijd van het jaar maar wij kloegen niet. De Fransen daarentegen…. We genoten met volle teugen ook al ging dat niet altijd even vlotjes. Zo werd mijn ventje op het einde van de eerste week ziek en stond hij een paar dagen later vol met uitslag. De eerste dagen in de Provence heeft hij veel in bed doorgebracht. Toch waren er ook vele leuke uitstappen waaronder een lunch, zwempartij en wandeling met vriendin Jeannine en haar man die 15 km verderop vakantie hielden. De terugreis liep langs de Champagnestreek waar we veiligheidshalve halt hielden bij een hotel waar we al eerder kwamen. Gelukkig was er nog net één kamer vrij. Het weer daar was bij aankomst mooi maar op zondag werden we wakker met regen die tegen het raam kletterde. You win some, you lose some.
Later meer daarover maar nu ben ik nog even druk bezig met wassen, plassen en fatsoeneren van de tuin die wel ontploft leek bij thuiskomst. Om die terug toonbaar te maken zal ik wel enkele dagen nodig hebben. Vóór vertrek had ik gezorgd dat alles netjes bijgesnoeid was. Grote fout natuurlijk want ik gaf de planten zo vrij spel om scheuten te maken.
