Frankrijk kleine kindjes worden groot mijn huis Op een ander

Binnenkijken…

 

Als ze me vragen welk genre ons interieur is kan ik daar eigenlijk niet echt een antwoord op geven. Warm en gezellig, ja, maar verder? Beetje van dit, beetje van dat, nieuw, oud, alles door elkaar eigenlijk maar, naar mijn eigen bescheiden mening, toch bij elkaar passend…


Beetje zuiders (niet alleen onze tuin dus) en toch ook weer niet want qua kleurgebruik hou ik het voornamelijk bij natuurtinten. Het moet gewoon juist en goed aanvoelen.
Hoe ik dat dan doe? Sommige dingen komen van de kringloop of rommelmarkt, andere zijn gewoon blijvertjes die we al vele jaren hebben (en soms ook al een aantal keer van uitzicht (lees: kleur) veranderd zijn) en als we in Frankrijk zijn proberen we elke keer iets mee te brengen voor het interieur. Heel raar is dat je gewoon kan onthouden welk object je waar hebt gekocht, hoe lang het ook geleden is. Het geeft net dat beetje meer gevoel aan de sfeer in huis vind ik.

Kijk maar even mee binnen naar een kleine greep uit mijn Frans gesprokkel…

Mijn tour de France begint al bij de voordeur. (foto boven) Dit welkomstbord had manlief gespot in een woonwinkel in Saint Rémy de Provence. Oorspronkelijk was het bordeaux en daardoor niet echt geschikt om naast onze voordeur te hangen. Eens thuis overschilderde ik het met hetzelfde grijs als de ramen en deuren, ging met een zwarte alcoholstift over de beige letters et voilà, het paste perfect bij ons huis.

 
Eerste deur links is het toilet, dat wordt duidelijk gemaakt door een hartje (uit Saint Valéry sur Somme, Picardië)…
 
 
Her en der hangen nog hartjes aan de deurklinken hoor. Waar je de keuken in moet is ook niet mis te verstaan. Lang geleden eens gekocht in Montpon, Dordogne…
 
 
Hartjes hé, ‘k heb er nu eenmaal een zwak voor.
 
 
Een paar van de spulletjes in de keuken…
 
 
Tafelloper uit L’Isle sur la Sorgue, Provence.
 
 
Zoutpot uit Neufchatel en Bray, Normandië.
 
 
Klok uit Ribeauvillé, Elzas.
 
 
Bel uit Fontvieille (Provence) Als die luidt is het tijd om te aperitieven! *** 
 
Ook in living, bureau, veranda en slaapkamer liggen, hangen en staan Franse spulletjes…
 
 
Hartvormig kussen uit L’Isle sur la Sorgue, Provence.
 
 
Klok gekocht in Perigueux (Dordogne), kip in Barneville-Carteret (Normandië)
 
 
De linnenzak komt uit een woonwinkeltje in Carpentras (Provence) en
wordt gebruikt om sierkussenslopen in te bewaren.
 
 
 
Een prachtige antieke nekrolsloop voor nog geen 5 euro op
een rommelmarkt in Saint Rémy de Provence, dat laat je toch
 niet liggen hé!?
 
 
Mijn laatste aanwinst is een nieuwe bedsprei. (uit Saint Rémy de Provence)
 
 
*** ‘k Heb wel een grappige anekdote over de bel. De kleinkindjes weten goed waar die voor dient. Vooral onze oudste kleinzoon staat erop dat er gebeld wordt. Door hem natuurlijk! 🙂 Maar toen we een paar weken terug met z’n allen in Frankrijk waren hadden we geen bel en aperitieven deden we wél elke dag. Daar wist hij wel raad mee hoor. A l’ heure de l’ apéro liep hij door huis en tuin luid te roepen ‘kling kling kling kling’… Hahaha, zo’n dingen vergeet je nooit meer hé en daarmee is die bel ondertussen óók van onschatbare waarde!

Dit lees je misschien ook graag...

1 reactie

  1. Je blog ziet er zo mooi uit! En ja, wij proberen ook steeds iets voor ons huis mee te brengen,fijn he!

Reacties zijn gesloten.