Bij het instellen van de gps schoten me onlangs een paar dingen te binnen. Dat ik nooit nog de kortste weg opvraag via de GPS bijvoorbeeld. Niet in België en zeker niet in het buitenland. Ooit stuurde die ons een keer langs een smalle (langs elke kant van de autospiegel misschien nog 1 cm over) en steile weg naar het centrum van een dorpje in Frankrijk.
En verleden jaar in september toen we vanuit ons hotel in Bordighera (Italië) de kortste weg opvroegen naar de snelweg ging het langs een berg omhoog. Zo steil, smal en haarspeldbochtig hadden we nog nooit meegemaakt. Willen we ook nooit meer meemaken. Tijdens de rit had ik met mijn ene hand de autozetel vast en met mijn andere de autodeur. Een dag korter aan ons leven.
Het draaide ook al wel eens een keer ten goede uit geef ik toe, maar toch. Zo stuurde zij ons eens naar het ‘hol van Pluto’ toen we in Bages een weg langs het water ‘moesten’ volgen. Een weg die we anders nooit zouden ingeslagen zijn en ons prachtige dingen liet zien.
