Rest in Peace, dat is zeker wat Le Corbusier moet gedacht hebben toen hij de plek (in Roquebrune-Cap-Martin) uitkoos waar hij wilde liggen na zijn dood. In 1965, het jaar dat ik geboren werd, stierf hij aan een hartaanval tijdens het zwemmen in de zee voor de kust van Cap Martin.
Omdat hij zijn graf zelf ontworpen had wilde ik het wel eens zien toen we er in maart op vakantie waren.
Het was een hele klim naar boven. Het kerkhof zelf was prachtig maar tegelijk griezelig om er tussen de graven te lopen. Omdat de grond er rotsig is liggen de meeste graven boven de grond. Aangezien ik nogal klein van gestalte ben (jaja, 1m57cm maar) kwamen de graven soms bijna tot boven mijn hoofd. Ik kreeg er koude rillingen van.
Zonder aanwijzingen zijn graf vinden was niet simpel. Zijn werk kennende had ik bepaalde verwachtingen, het kerkhof op zich schepte die ook, het graf zelf werd helaas een teleurstelling. Dat hij er rust gevonden heeft kan ik wel geloven.
