Frankrijk lezen Op een ander

Sous un ciel different…

Natuurlijk stond er toen dat ik helemaal in de wolken was. Hoe zou je zelf zijn als je weer eens vakantie kan houden in je favoriete streek.  Ik had er verleden week al over willen schrijven maar ja… het internet was ginder zó tergend traag dat er geen beginnen aan was. Onverwachts werd het daardoor een digital detox week. Ach, buiten het feit dat ik niet kon bloggen zat ik er niet zo mee in hoor. Gelukkig stonden er een paar posts onder de planknop zodat het hier niet té lang stil bleef.

Buiten uitstapjes was er nog wel wat om te doen. En te zien. Zelfs tegelijkertijd…

 
 

We keken ‘s avonds niet eens televisie hoewel het in september toch al rond half negen donker is. Na een zonovergoten dag kan je genieten van zalige buitentemperaturen en dan zou het toch maar wat gek zijn als je binnen op de sofa kruipt met de kans dat je een luchtspektakel als dit mist…

 
een gekko op rooftocht…
 
 
of een boekenminnende sprinkhaan…
 
 
Aan rare beesten hebben ze daar in het zuiden geen gebrek. Manlief vindt al wat kruipt en vliegt best interessant dus voor hem een reden te meer om in de wolken te zijn. Sprinkhanen, hagedissen, gekko’s, schorpioenen,… ‘k heb ze de afgelopen jaren al allemaal van dicht mogen bewonderen. Het ene al veel dichter dan het andere en dat hoeft voor mij nu ook niet meteen want ‘k ben er niet zo’n liefhebber van. En dat hebben ze geweten denk ik. Zo’n 10 centimeter groot exemplaar als op de foto hierboven viel namelijk ‘s anderendaags vanuit het met groen overdekte terras letterlijk in mijn nek. Heb je me toen niet tot hier horen krijsen?
 

Dit lees je misschien ook graag...

4 Reacties

  1. Ik heb het gehoord! 🙂 Prachtige foto's, fijn dat jullie het zo goed hadden daar in het Zuiden!

  2. Mooie foto!

  3. hahaha, ik kan me dat laatste wel voorstellen!<br /><br />:-)

  4. :D<br />Geweldig mooie luchten, merci!

Reacties zijn gesloten.