…reden we naar de Provence langs de autostrade A31. Aire de Faverosse is wel een specialleke. Een bos vol met houtsnijwerk.
Herten, vogels, paddenstoelen,… Spijtig dat ook daar duidelijk sporen waren van vandalisme maar er waren er nog genoeg, om niet zeggen te veel, die de moeite waren om op de foto te zetten. De hurktoiletten moesten helaas niet onderdoen voor die van de andere aires. Maar daar hebben we binnenkort een oplossing voor las ik in de krant want wat kunnen we binnenkort kopen….achterbanktoilet. Voor een vrouw geen overbodige luxe vind ik. Als de nood hoog is zetten mannen zich aan een boom. Voor vrouw ligt dat iets moeilijker hé. Het bordkartonnen achterbanktoilet, een Japanse uitvinding, is oorspronkelijk uitgevonden om te gebruiken in de ochtend- en avondspits. Het “filetoilet” zou vanaf november te verkrijgen zijn en wordt geleverd met een gordijntje en handig opvangzakje las ik. Ben benieuwd of het idee in de praktijk even goed is als in theorie. Enfin, we zijn zonder hoge nood in de Bourgogne geraakt die eerste dag. Een goede 7 uren rijden, dat maakte dat we de dag nadien nog een 4 uur tegoed hadden. Ventje had een gastenkamer (met gastentafel) geboekt nabij Dijon. Dacht hij! Net nu ik beslist had om de eerste dag te rijden op de ouderwetse manier, zonder gps. Toen ik in de buurt van Nancy de kaart nam om te zien hoe we best zouden rijden bleek het niet 90 km van Dijon te zijn maar 90 km van Lyon. Toch een klein verschilleke. We lieten het niet aan ons hart komen hoor want onze overnachtingsplaats in Montcony lag heel rustig midden in het groen.
We hadden nog ruim de tijd voor een mooie wandeling in de buurt en een deugddoende douche om nadien bij de mensen aan schuiven voor het avondeten. Het werd een heel gezellige avond waarbij er niet alleen gegeten en gedronken werd maar waar er plaats was voor discussie rond de problemen in België, Belgische bieren, het verschil tussen leven in een drukbevolkte plaats of eentje in het midden van niks, het houden van gastenkamers,… En dat allemaal in het Frans hé, we hebben ons beste beentje moeten voorzetten zenne. Ook al zaten we maar op 200 meter hoogte, onze autoruit bleek ‘s morgens toch aangevrozen te zijn. Even krabben dus en na het ontbijt op ons gemakske richting Provence.
