Van wolken kon je niet echt spreken toen we een paar weken geleden vanuit België vertrokken. In de Ardennen reden we, zoals gebruikelijk, met een grijze hemel. Die zat echt potdicht. Regen viel er met bakken uit. Aangenaam rijden is anders.

Maar ach, het ging richting zuiden dus beteren zou het zeker. En dat deed het. Vanaf het noorden van Frankrijk begon het stilaan op te klaren… (Sommige foto’s genomen door de voorruit van de auto dus kwaliteit iets minder)


Net voor we de Provence binnenreden zag ik nog een uitlopertje boven Les Gorges de Trente Pas…
Eens daar voorbij was het uit met wolken spotten. Een prachtige blauwe hemel heette ons welkom. Time to go with the Flow, letterlijk en figuurlijk…
Claude Monet, één van mijn favoriete schilders, zei ooit: Ik dacht dat twee schildersdoeken genoeg zou zijn; één voor het weer met wolken, en één voor het weer met zonneschijn. Maar al gauw nadat ik het zonnige moment begon te registreren veranderde het licht; daardoor waren twee doeken niet meer voldoende om een waarachtige impressie van de natuur neer te zetten. En gelijk heeft hij. Zo is het ook met foto’s. Je wil niet weten hoeveel ik er genomen heb de voorbije weken!
na die "valse start", toch prachtige wolkenfoto's kunnen maken!<br /><br />Groetjes!
indrukwekkend mooi allemaal, merci!
was jij blij dat die wolken stilletjes verdwenen op weg naar bestemming! Nu mogen niet zagen, hé. lekker weertje!