Mijn vriendin Lydia en ik ikeaden gisteren. Het was weer even geleden maar dikwijls als we afspreken trekken we naar Breda voor een rondje door de Ikea én natuurlijk voor een lunch- en/of koffiepauze. Deze keer hadden we echt wat nodig maar dat is niet altijd het geval. We vinden het gewoon leuk. Laten ons ook niet elke keer verleiden om wat te kopen, iets wat volgens een artikel in de krant vele mensen wél doen. Ze zouden zich laten vangen omdat ze volgens een opgelegde weg én vooral zigzaggend door de winkel moeten en zo al snel gedesoriënteerd raken. Gevolg: ze gaan een product sneller meenemen omdat ze denken dat het moeilijk is om het nadien nog terug te vinden. Dat is niet zo voor de klant die op regelmatige basis de winkel bezoekt denk ik. Wij vinden onze weg daar met onze ogen toe én weten de sluipwegen liggen. Ik las ook dat de gemiddelde klant zo’n 3 uur in de winkel blijft. Er zouden zelfs mensen zijn die er begot een daguitstap van maken en er 8 uur rondlopen! Nee, zo erg is het met ons niet gesteld. Wij mogen onszelf gemiddeld noemen. Van de drie uur dat we er meestal vertoeven zitten we er toch zeker anderhalf tot twee in de cafetaria om bij te babbelen. De koffie is er gratis en het eten lekker. Ook al zijn we beiden op dieet, een stukje gebak kon deze keer niet ontbreken want we vierden haar verjaardag. Zo’n klein prinsessentaartje is echt jammie!
De cafetaria ligt in Ikea Breda heel strategisch op de bovenverdieping. Je kan er rechtstreeks naartoe maar moet altijd zo goed als door de hele benedenverdieping (waar juist alle kleinere en dus makkelijk mee te graaien producten liggen) om weer buiten te geraken. Goed gezien maar ons nemen ze zo niet (meer) beet! Met dat prinsessengebakje daarentegen…
