Zomer 2015. Het is hier stil. Onbewust en ongewild. Ik geloof dat het geleden is van september 2007 maar ik had (heb?) gewoon even geen zin in de digitale kant …
Tot in de eeuwigheid…
God schept de dag en ik vlieg er door. Zo was ik toen ik jong(er) was, zo is ook zoon. En toch komen er al eens momenten dat je stilstaat …
Aparte kijk op de Alpillen enzo…
Waar ik mijn interesse voor kunst vandaan heb weet ik niet. Het grootste stuk ‘kunst’ dat er vroeger bij ons thuis stond was een Italiaanse vaas in Murano glas. Een …
Eindelijk begonnen…
Gestart om 11.55u. Hahahaha, hoeveel meer symboliek kon ik hebben!? Het was 5 voor twaalf, letterlijk en figuurlijk, dat wist ik wel. Niet wachten om eraan te beginnen is makkelijker …
Dag Provence…
Huil niet omdat het voorbij is, huil omdat het zo mooi was. Dr. Seuss … tot volgend jaar! Onze weken Provence zitten erop voor dit jaar. Sinds maandag tel …
De ochtend is de jeugd van de dag…
De ochtend is absoluut mijn favoriete moment van de dag. Ik schreef er al eerder over. In de Provence zijn mijn ochtenden weinig anders dan in België. Ze beginnen …
Countdown…
‘k Hoef mijn ogen niet eens te sluiten om in gedachten terug te keren naar de Provence, de plek in Frankrijk waar we ons hart verloren hebben. Het bekijken van …
‘k Zou zo gere…
‘k Zou zo gere gelijk de bomenStaan met wortels in de grond En mijn takken naar omhogeEn geen woord in mijne mond ‘k Zou zo gere keune vliegeGelijk …
Hoogseizoen…
… in de Provence is dat in mijn ogen niet alleen de zomer. Neem nu bijvoorbeeld Eygalières. Niet enkel de thuishaven van Wout Bru maar ook de plaats waar je …