Si mes larmes tombent sur les feuilles d’automne, coulent comme des perles, l’hiver frappe à nos portes. Als mijn tranen op de herfstbladeren vallen, rollen als parels, klopt de winter…
Tag: eigen gedicht
Bonheur, c’est lever les yeux et continuer à croire aux lendemains qui dansent, joyeusement. Puis, tout simplement se sentir vivant. Nana © Tartelette Maison Le matin qui danse à Eygalières…
‘Zolang de dag nacht wordt en de ochtenden ontwaken zal ik er zijn, in welke kleur je maar wil. Ik gids je langs de geheimen van elke wolk. Ik geef…
Woorden en zinnen geschreven door een ander en toch haal ik er iets uit dat volledig bij me past. Helemaal uit hun context gerukt een nieuw leven tegemoet. Ik blijf…
Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde. Liefde.…
Chronisch ziek zijn leer je met de tijd enigzins aanvaarden. Moeilijke momenten blijven evenwel opduiken. Dan moet je jezelf oppeppen. Je wéét dat je het goede van de mindere kanten…
Mijn kleine kuikentjes. Het was een onderwerp dat ik absoluut in mijn art journal wilde verwerken. Dat boekje, ooit een weeskind in de kringwinkel, is tegen mijn intensies in trouwens geen…
Bubbels smaken altijd maar, ‘t is heel raar, sommige dranken lust ik niet het hele jaar door. Een pilsje alleen als ik frietjes eet of op warme dagen uit pure…
Schaduw en licht samen onderweg naar een vaag verleden. Smetteloos witte nevel zwevend op het timbre van een zachte kinderstem. Zoals het ooit is geweest… (veel te) Kort. Nana ©…
Morgen is het gedichtendag en start de poëzieweek van 2016. Ik doe altijd mee, al blijven die schrijfsels veelal in mijn schrift verborgen. In 2014 liet ik enkel ‘Verwondering‘…
