Just another day, zo begon het. Tot ik na het posten op IG en Twitter de overige berichten las. Meteen zette ik de televisie aan en keek naar de live verslaggeving van de aanslagen. Paniek, ellende, verdriet, onmenselijke toestanden… De
Je laten leiden door woorden, het kan verrassende dingen uitlokken. Toestaan dat ze beslissingsrecht hebben gebruik ik af en toe ook bij het tekenen. Omdat het dikwijls over abstracte dingen gaat is dat puur tekenen op gevoel. Het blijkt zelfs
Tekenen, van kleins af deed ik het graag – ben in mijn jeugdjaren zelfs een poos naar de tekenschool geweest – maar het is zo’n bezigheid waarvoor je echt tijd moet maken. Af en toe krijg ik de tekenkriebels. Soms
Mijn kleine kuikentjes. Het was een onderwerp dat ik absoluut in mijn art journal wilde verwerken. Dat boekje, ooit een weeskind in de kringwinkel, is tegen mijn intensies in trouwens geen echt dagboek aan ‘t worden. Meer een gedachtenboekje. Soms autobiografisch,
Waar ik erover gelezen heb weet ik niet meer maar het sprak me direct aan. Een visueel dagboek, zo’n beetje als mijn blog dus, om in te plakken, tekenen, schrijven,… whatever you wish. Ik deed van de zomer in de
Jajien werd in het weekend ziek dus bleef ze nog een extra nachtje slapen omdat ze niet naar school kon. Zondag was ze door hoofdpijn, keelpijn en hoge koorts een slappe vod. Met haar gloeiende lijfje lag ze tegen me
Lezen, tekenen en geven, daar wil ik het vandaag even over hebben. Weet je nog dat ik mokken had gekocht om ze zelf met porseleinstiften te personaliseren? Die van de jongens waren al eerder klaar. Ik had mezelf tot nieuwjaar