De “echte” werken zijn sinds gisterenavond grotendeels voorbij. Enkel nog wat kleine details afwerken en dan kunnen we beginnen met schilderen, maar eerst moet er gepoetst worden. Veel gepoetst! Overal waar ik kijk…stof. Alles wat ik vastneem…stof. Kan je geloven dat ik geeneens weet waar te beginnen. Toch neem ik deze voormiddag wat afstand van alles en ga langs bij Ikea in Breda voor een ontbijt en koop ik wat kleinigheden voor de keuken. Ook heb ik twee extra stoelen nodig voor bij de tafel die ik vorig weekend tweedehands op de kop kon tikken. Terwijl de aannemer in de keuken bezig was, heb ik me in de garage geamuseerd met het afschuren, afbranden en schilderen van die tafel. Het is een pareltje geworden en ze past nu perfect bij de kast die ik al eerder deed. Een mooie aanwinst voor de inrichting van de leefkeuken. Mijn hoofd zit momenteel vol met gedachten van hoe, wat en waar. Welk meubelstuk zet ik waar? Welk meubelstuk komt er niet meer in? De grote rotan zetel of de kleine leren clubzetel? Het park in de keuken of toch maar in de living laten? Zalig vind ik dat. Ik kan uren in een lege kamer zitten en peinzen over de inrichting. Een tasje koffie bij de hand en laat me dan maar gerust. Of woontijdschrift na woontijdschrift doorblaren op zoek naar ideetjes of nieuwigheden. Heel, maar dan ook héél, stiekem denk ik al na over wat ik nu als volgende ga (laten) aanpakken. De badkamer staat bovenop mijn lijstje. Ze is in orde maar ik zou graag een ligbad hebben. En de tegels zijn niet echt mijn ding want wat zou ik graag mozaïektegeltjes hebben. En zo’n moderne vierkante wasbak. En… Laat mijn ventje het nog maar lang niet horen of merken waar ik nu al weer aan denk of hij ziet op slag helemaal grijs. Nee, dit is weer een volgend meerjarenplan. Hem stap voor stap warm maken voor iets wat hij (nu nog) helemaal niet wil. Maar ik wel!
