Met een (toch wel) bang hartje ging ik zonet op de weegschaal staan. Joepie! -2,3 kg. Dat is een goed begin hé. Nu ben ik wel realist genoeg om te weten dat
het meeste van die 2,3 kg gewoon vocht is. Zeker met die cortisone houd ik veel vocht vast. Normaal gezien drink ik niet veel, maar nu met dat dieet gaan de flessen water er nogal vandoor. Met het gekende gevolg. Ik heb natuurlijk ook braafkes mijn dieet gedaan deze week. Geen enkele keer iets gegeten wat niet op mijn lijstje stond.
Gisteren heb ik wel ferm afgezien. Ik weet niet wat het was, maar ik had de hele dag honger, honger en nog eens honger. Mijn maag gromde uit mijn lijf. Water met sloten
heb ik gedronken, rauwe wortelen gegeten,… niets hielp.Toch heb ik op mijn tanden gebeten. Flinke Nana.
Misschien kwam het een beetje van de zenuwen. Gisterennamiddag viel ineens de electriciteit hier uit. Ikzelf ben bang van “ellentrik” en
mijn venteke is ene met twee linkse handen moet ge weten, dus verder dan hier en daar aan een knopke duwen kwamen we niet. Onze vaste klusjesman niet te bereiken.
Bij electrabel konden ze ons vertellen hoe we de verliesstroomschakelaar terug aankregen. Dat was toch al iets. Waar lag het probleem? Volgens het plakkertje op het
zekeringenbord was dat bij de bel!? En ja, de bel bleef dood. Probleem opgelost. Klusjesman zou dat morgen wel even fiksen. Tot venteke ‘s avonds laat nog even
achter in de tuin naar de garage ging en daar tot de constatatie kwam dat “bel” niet enkel bel betekent maar “bel + garages + tuinhuis”! Hey, mijn diepvries staat wel in de
garage! Help… Dat was een ander paar mouwen. Het eten in een diepvries zonder stroom blijft maar 24 uur bevrozen (enkel bij niet openen), dus vlug bij een kennis inde straat gaan vragen of zij nog plaats hadden in hun diepvries. Het meeste eten konden we daar veilig en wel een onderdak geven. Maar waar zat het probleem? Ergens een los contact? Dat zullen we vandaag weten. Hopelijk.
