‘t Was niet de eerste keer dat ik een blind date had met een medeblogger maar ‘t was ondertussen al wel weer jaren geleden. Spannend is het altijd.
Half elf in de koffiehoek van de kringwinkel in Lier, dat was de afspraak die we gemaakt hadden. Die koffiehoek is niet meer of niet minder dan drie tafels met wat stoelen waar je gratis koffie (of thee) kan nemen uit een grote thermoskan. Heel strategisch, vlakbij de boeken, het speelgoed en de kleding. Bijna liep het mis want zowel zij als ik waren de dagen voordien een beetje ziek. Zij griep, ik een zware verkoudheid. Vermoedelijk is het onze vrouwelijke nieuwsgierigheid die heeft gemaakt dat we ons maandag allebei goed genoeg voelden om de afspraak te laten doorgaan.
‘k Was een beetje aan de vroege kant, héél ongebruikelijk voor mij. Als je in de voormiddag met me afspreekt moet je meestal toch rekening houden met minstens een kwartier vertraging. Ik geraak namelijk niet zo goed op gang ‘s morgens. Enfin, ‘k was dus te vroeg en dat had misschien wel te maken met de plaats van afspraak. In de koffiehoek was nog niemand te bespeuren dus liep ik alvast langs het speelgoed (niks gevonden) en de boeken. Daar kwam ik meteen wat tegen dat helemaal mijn goesting was.
Het slimme organizing boek, voor een leven met minder stress en wanorde. Een boek over organiseren en opruimen tegenkomen net op het moment dat je voor jezelf hebt uitgemaakt dat er dringend wat moet gebeuren aan het ordenen van al het gerief in huis. Ja ‘k geef het toe, onder andere heel wat spullen van de kringwinkel. Spulletjes die ik koop omdat ik ze mooi vind en aan iemand wil wegschenken maar ze net te lang zelf in huis houd net omdat ze zo mooi zijn. ‘t Was november geefmaand die me dat deed beseffen en me al enkele dingen deed weggeven die ik liever zelf had gehouden.Toeval bestaat niet, dat boek moest gewoon bij mij terechtkomen! ‘k Heb er al even in gelezen en het is echt een heel leuk boek dat vlot leest, waar super tips instaan en sterkmakers om jezelf de moed te geven dingen weg te doen.
Bon, ‘k ben weer aan ‘t afdwalen hé. Verder vond ik een boek met borduursteken. Retro, van het Rijk der Vrouw. Ken je dat nog? Achteraf kwam ik ook een tof kinderboek tegen dat een snailmailer als ik niet kan laten liggen, De puike postbode of briefgeheimpjes. Ik schrijf er later wel eens een uitgebreidere post over.
Met al twee boeken in de hand zette ik me neer aan één van de tafels, af en toe eens naar links en rechts kijkend of er niemand stond rond te draaien. We kenden mekaar immers niet. En ja hoor. Plots kwam er een dame naar me toe. We keken elkaar aan. Met haar hoofd knikte ze vragend ja en nee. Om half elf in de koffiehoek? vroeg ik haar. Aan de glimlach te zien hadden we mekaar gevonden.
Ik had voor Onliemie een gehaakt kleinigheidje mee, zij voor mij een mooie zelfgemaakte kerstkaart. ‘k Was ook zo slim geweest om thuis twee van deze overblijvende koeken mee te graaien die we bij ons kopje onze kopjes koffie konden opeten. Hoe lang we hebben zitten babbelen weet ik niet. Dat het heel gezellig was en klikte wel. Zoveel dingen gemeen hebben, daar ben je niet meteen één, twee, drie klaar mee hé.
Nadien gingen we natuurlijk uitgebreid de kringwinkel verkennen. Laat ons zeggen dat we tegen het einde bijna de halve winkel hebben leeggekocht. In mijn mandje belandden spullen voor-ik-weet-nog-niet-wat-ik-ermee-doe; hartjes, labels, stof met dino’s en twee heel speciale handgehaakte lapjes…
Toen we bij de kerstafdeling kwamen schrokken we wel effe. Een hele berg vintage kerstballen, allemaal per stuk verpakt en om ‘t er mooist lagen er te wachten op een koper. Naar mijn mening zal dat nog lang zo zijn… zomaar eventjes 8 euro vragen ze ervoor. Per stuk hé! Tja, we hebben ze wijselijk aan ons laten voorbijgaan. ‘k Vond wel een setje van 3 superlieve en allerschattigste vintage engelen, voor 1,50 euro. Door de mazen van het net geglipt waarschijnlijk. Ook een vintage geborduurd kersttafereel van geen geld hangt ondertussen in mijn huis.
Ook Onliemie had een goed gevulde mand bij elkaar gesprokkeld en vond tussen de kerstspullen zelfs een zakje met betaalbare retro kerstballen. Ik vond ze op het eerste zicht niet zo mooi, dacht zelfs dat ze van plastiek waren. Nu ik de foto heb gezien die bij haar verslag van onze ontmoeting staat ben ik niet meer zo zeker dat het kitsch is. Óf het zijn gewoon hele fotogenieke ballen, ze zijn mooier op foto dan in het echt. Smaken verschillen hé.
Na nog een boodschappenronde in de Albert Heijn wat verderop was het al tijd om afscheid te nemen. Natuurlijk niet zonder de afspraak om elkaar terug te zien. Ik kijk er al naar uit!
Dat ‘organizing’-boek heb ik ook. Het wordt tijd dat ik het nog eens opnieuw lees, vrees ik.
Wat gezellig zo’n ontmoeting in de kringloop met een medeblogster. Zo te lezen hebben jullie het enorm naar jullie zin gehad. Ik ga eens even spieken bij onliemie, ik kom haar naam de laatste tijd wel vaker tegen en ben nu toch wel heel nieuwsgierig geworden ;).
De engeltjes zijn cute by the way en staan daar op je dienbladje prachtig te wezen. Ook zag ik mooie harten en kant voorbij komen. Hihi die reactie van het opruimboek en dan de halve winkel leegkopen vind ik wel helemaal lachen ;). Knuff!
Ja doen Susan, ze heeft een heel leuke blog!
Wat is dat leuk zeg zo’n ontmoeting!! En natuurlijk klikt dat dan ook nog! Gezellig!! gr. Hennie
Geweldig! Blogland he! 🙂
Wat een tof verslag van een toffe ontmoeting. Ben blij dat het zo goed klikte en moet ook stiekem lachen met je verhaal. Eerst een boek kopen over “opruimen” en vervolgens tegelijkertijd de halve kringwinkel leegkopen. Ik (her)ken het zo goed eh 🙂
Blij dat er nog zo een mensen zijn…
Hihihi, erg hé. 🙂
klinkt als een heel gezellig onderonsje!
Haha en of het gezellig was! Supertof! Amaai die engeltjes staan prachtig! En zie je nu wel dat alledrie die kleurtjes mooi zijn… op die handgehaakte doekjes ben ik wel stillekes jaloers zunne…
En mijn geweldige kerstbollen… ik blijf ze geweldig vinden maar… je hebt een punt… ze zijn fotogeniek! 😉
Ik kijk al uit naar onze volgende date!
Groetjes
Kris
😉