bloggen met vrienden

We zagen ze vliegen…

We hebben onze goede daad van vandaag weeral gedaan en onze hemel verdiend. Na een drankje en kennismakingsbabbel met blogger Jeannine trokken zij en ik naar
het station om daar blogger Thierry op te wachten. Hij had ons direct gevonden want  zo’n overhoop van volk was het niet. We moesten zelfs heel hard zoeken naar lichtblauwe paraplu’s en CIB logo’s! Een eerste foto van de heilige blogdrievuldigheid werd gemaakt. Een uurtje later zag het er al veel beter uit en was er toch iets meer volk dan de drie man en een paardenkop van voordien. Er stond een stevig windje en onze paraplu’s die flyers van de lupusdag als rokje kregen vlogen links en rechts langs
ons hoofd. Niet erg comfortabel hoor een paraplu, een ballon en folders vasthouden terwijl het waait als gek en terwijl je moet lachen en gestyled wordt om iedereen en alles op de groepsfoto te krijgen. De belleman deed zijn best om de aandacht van de voorbijgangers te trekken. De aandacht van Thierry had hij al snel wat die bestelde meteen een ijsje met drie bollen bij de kleurrijke man. Een rondje langs het Astridplein met de spandoek voorop leek de voorzitster wel een goed idee dus volgden we allemaal braafjes. Na het uitdelen van de folders, hierbij eerlijk toegevend dat we dit evenement grotendeels aan ons hebben laten voorbijgaan, werden de ballonnen opgelaten. Natuurlijk begon het op dat moment net te regenen. Van een massale opkomst kon je niet spreken, ik schat dat een 60-tal mensen waren komen opdagen.
Hopelijk zullen toch een paar van die ballonnen goed terechtkomen. Eentje heeft zijn missie in elk geval gemist want die zagen we, onderweg naar huis, een paar kilometer van Antwerpen ergens in een verlaten berm liggen/hangen. Mijn paraplu, goed kadule, is op het einde van onze uitstap met flyer en al in een vuilbak beland. Hij heeft tot het einde van de middag zijn diensten bewezen en meer had ik niet verwacht van een in de haast gekocht exemplaar van 1,99 euro. Ik moet zeggen dat ik vooral de nabeschouwing in een naburige taverne niet had willen missen. En moet ik hier een tekeningetje bij maken of begrijpen jullie wel dat onze gesprekken niet alleen over de voorbije namiddag gingen!? Het was vermoeiend maar ik had het voor geen geld willen missen want ik heb toch maar mooi twee heel fijne en lieve mensen leren kennen.

Dit lees je misschien ook graag...