Het gebeurt bij iedereen wel eens dat de blogs een bron van inspiratie zijn of dat meningen van anderen helpen, soms zelfs doorwegen, om een bepaalde beslissing te nemen. Knopen doorhakken, niet altijd even leuk. Het hangt er gewoon van af welk soort knopen het zijn hé. Diegene die wij dit weekend moesten doorhakken waren er gelukkig van het plezante soort.
Ventje en ik zaten al een tijd met de idee om een gezamenlijke hobby te nemen. Liefst eentje in clubverband. Verleden week nog had ik op een blog in de reacties geschreven dat ik zo geniet van de verslagen van haar wandeltochten maar dat het waarschijnlijk niks voor mij zou zijn. Haar repliek (Wandelen, dat doe jij ook al wel volgens mij…stadswandelingen (inclusief fotoshoots) tellen daar ook bij mee hoor!) deden me nadenken want eigenlijk had ze wel gelijk. Toen ik een paar dagen nadien op een wandelblog ging bijlezen begon het me helemaal te dagen. Zij en haar man maken samen mooie tochten, komen nieuwe mensen tegen, brengen toffe foto’s mee… Alles wat op ons verlanglijstje stond. En zodoende gaven zij de voorzet voor onze inschrijving in de plaatselijke wandelclub. Wij zullen uiteraard met de kleinste tochtjes moeten beginnen. Maar hey, oefening baart kunst en Compostella zal toch nooit ons doel worden. Onze fysiek en ons sociaal leven zullen er hoedanook beter van worden. Nu, dat hopen wij toch.
Bloggen is meer dan schrijven alleen maar dat snap je pas als je er zelf middenin zit.
