Cooking with Kilroy at Nana’s place… dat stond er op het programma en zodoende nagenieten van de blogbijeenkomst bij een hapje en een glaasje. Zondagmorgen nog luid zingend in de auto op weg naar Wachtebeke maar heel wat minder noten op mijne zang toen ik Jeannine maandagmiddag bij haar thuis ging ophalen. Nog duidelijk onder de voet van de voorbije dag trokken we richting supermarkt om de nodige ingrediënten voor onze tapas. Bij mij thuis aangekomen kozen we er toch maar voor om eerst een taske koffie mét te nuttigen. En te fotograferen natuurlijk. Een goede samenwerkende vennootschap draait als een klok en alles verliep zoals gewenst. Alleen had Jeannine al na amper een half uurtje koken zó gemorst dat je het menu van haar boops kon aflezen. Dat was in elk geval handig voor haar zus die na haar werk rust kwam zoeken op mijn sofa en haar maag kwam vullen met de door ons gemaakte lekkernijen. In de loop van de avond ieder over toer even de benen omhoog moest ook kunnen. Een echte “girls only” avond met de nodige babbel, lach én traan. Een dag met een gouden rand. Wat is geluk soms toch simpel.
