Wat was het lang geleden dat ik nog met fimo gewerkt had. Toen ik laatst aan de juweeltjes begon kriebelde het om ook nog eens iets nieuws te proberen. Aangezien ik een paar wenskaarten nodig had besloot ik die te personaliseren met zelfgemaakte labels uit witte klei.
Ja zeg, toen ik het pakje opendeed brokkelde het helemaal uit elkaar. Het was nochtans maar een jaar oud én ongeopend! Op het internet vond ik een paar trucs om verdroogde klei terug bruikbaar te maken. Idee 1 was erop gaan zitten om het zo op te warmen. Hahaha, met de grootte van mijn poep zou dat euvel snel verholpen zijn dacht ik zo. Niet dus. Tweede idee, wikkelen in een poepdoekje voor baby’s en nacht laten liggen, was een afdoend middel.
Tip: Doe het enkel met grote stukken klei, of je eindigt met een vrij lopende en plakkerige brij. Schrijft ze uit ondervinding. Meng daarna een oud stuk met hetgeen je uit het doekje haalt. Kneed. Klaar voor gebruik.
Ik maakte huisjes en/met hartjes waarop ik met stempels een tekst drukte. Na 25 minuten afbakken op 110 °c waren ze gereed. Laten afkoelen en dan een dunne laag matte vernis erop. Na het drogen plakte ik elk label met een lintje en washi tape vast op een kaart .
Ik moet zeggen dat het resultaat me wel bevalt. Binnenkort haal ik een nieuwe lading kaarten en klei maak ik me een voorraad. Net als de juweeltjes zal ik deze wenskaarten dan te koop aanbieden in mijn winkeltje op de blog. Natuurlijk zal er af en toe ook eentje tot bij een blogger snailen.
Als alle gelukwensen ook werkelijk vervuld werden, dan zouden er zeker duizendmaal minder worden uitgesproken. Otto Weiss
je bent bewonderenswaardig creatief, Nana!
Wat heb je toch leuke ideeen ,,wilde mailen maar kreeg post terug ,gr marloes
Dank je Marloes. Heb je gemaild!
Chic!
Heel erg leuk geworden!
liefs Nana