Als ze ernaar vragen, tja dan begin je eraan hé…
De PlayMais kwam boven…
en het knutselen kon beginnen. Mijn creatie (kuch kuch) zie je bovenaan en dit zijn die van de kindjes…
Het nieuwe boek had ook succes want ze kregen er maar niet genoeg van. Nadien kon ik ‘bijna niet meer speken‘ (zoals ze in het Antwerpse zeggen voor niet meer kunnen praten door een droge mond) van het vele voorlezen. Ja, zelfs bij een geboren tetterkous als ik kan dat al eens gebeuren. Manlief zal maar wat blij geweest zijn met een onverwacht avondje stilte.
Wat leuk, ik dacht dat het snoepjes waren voor op te eten 🙂