mijn familie Thuis

De laatste dag…

De laatste dag van het jaar alweer. Straks vieren de meesten “oud en nieuw”. Ikzelf heb er eerlijk gezegd een hekel aan. Niet omdat ik niet wil vieren of uit de bol wil gaan maar het is mijn ventje die al een paar jaar geen fut heeft op die laatste avond van het jaar en hem het liefst gewoon overslaat. Hij ligt meestal al voor middernacht te snurken op de zetel. Dit jaar is het ook weer een dag om U tegen te zeggen.

Ventje is vanmorgen opgestaan met hoofdpijn en een verwrongen maag. Afwachten wat dat zegt na een dagje stress op het werk. Gelukkig heb ik nog niets/weinig voorzien om te eten vanavond. Zieke kleinzoon is vanmorgen afgezet door zijn moeder met de melding dat hij slecht slaapt door de zware hoest, loopneus en koorts en hij drie keer per dag neusje moet laten spoelen en moet aerosollen. De eerste keer ’s morgens is altijd een hele strijd. Tips om dit wat vlotter te laten verlopen zijn welkom. Aangezien kleinzoon hier blijft tot vrijdagnamiddag geloof ik dat me een paar vermoeiende dagen te wachten staan. Maar het feit dat hij met me aan tafel zit, onderwijl de muizenkorrels van tussen zijn sandwich peutert, en dat ik het mag zijn die de komende dagen de snottebellen van onder zijn neusje veegt maken het allemaal tot iets moois en onvervangbaar.

Maar er is nog een lichtpunt vandaag. Een blijde boodschap. Onze familie is sinds vannacht vergroot met een dot van een baby. Mijn schoonzus en schoonbroer zijn voor het eerst oma en opa geworden van een kleinzoon. Mooi om het jaar mee te beginnen.

Dit lees je misschien ook graag...