Figuurlijk…
Dochter heeft al een hele tijd klachten die doen denken aan een bepaalde ziekte en dus was een bezoekje aan de specialist niet meer uit te stellen. Binnen twee weken weten we het resultaat van het bloedonderzoek. Niet dat het dan zeker een ja of een nee is. Helaas is dat het rottige eraan. In geval van zijn we er in de toekomst dan toch direct bij. Dat “geluk” had ik jaren geleden niet. Zoon moet volgende week dan weer geopereerd worden aan zijn neus. Als moeder neem je zo’n dingen toch weer mee in je hoofd hé, roze bril of niet. Is het daardoor dat ik me al meer dan een week niet zo goed voel, veel pijn heb en mijn ziekte weer opspeelt? Ik weet het niet. Er spelen nog wel meerdere dingen door mijn hoofd tegenwoordig. De laatste dagen heb ik het dan ook heel rustig gehouden en het weekend noodgedwongen voornamelijk in bed doorgebracht. Zondagavond hadden we voor mijn verjaardag een etentje voorzien met de kinderen. Dat is gelukkig wél kunnen doorgaan. Uiteraard was het heel gezellig want zo met kinderen en kleinkinderen rond zich weet ik mijn pijntjes altijd wel even aan de kant te zetten. Figuurlijk dan toch.
Dit is hem dan letterlijk, dé roze bril. En al zeg ik het zelf, hi hi hi, dat roze staat me best.
