De spreuk boven mijn bed (zelf gekocht in de winkel) hangt er in principe tijdelijk tot ik de ‘dat is ’t‘ vind. Vind ik het snel, oké, vind ik het pas binnen een paar jaar, ook oké. De tekst is zo mooi dat ik er echt geen haast bij heb.
De spreuk kocht ik in België maar wat het bed betreft is er, buiten de mensen die erin liggen, niks Belgisch aan. De spreien komen uit de Provence, de nekrol met sloop en sierkussens zijn ook Frans, het bed en de lakens Hollands. Zo is het hele interieur eigenlijk samengesteld. Na een vakantie in Frankrijk komen we dikwijls met een halve inboedel naar huis en aangezien we regelmatig in Nederland zijn voor onze boodschappen komt er ook heel wat van die kant ons huis binnen. Zelfs af en toe iets uit de kringloopwinkel. Van waar dat dan komt mag Joost weten. Aangezien ik zelfs Joost niet ken zal de afkomst van zulke spullen voor altijd een geheim blijven.
