Potverdorie! Het postje dat ik vanmorgen maakte en onder de planknop zette is verdwenen. Raar maar waar, gewoon foetsie. ’t Staat niet op de blog en zelfs niet in concepten. Opnieuw beginnen dan maar hé. Helemaal hetzelfde schrijven zal niet lukken want eens woorden geschreven zijn, zijn ze uit mijn hoofd. Wereldnieuws was het niet maar allez, en avant marche zou ik zeggen.
Dat is net wat ik zaterdag ook dacht. ’t Was -16°c, veel te koud en veel te vroeg om een weekend mee te beginnen maar er was geen ontkomen aan. We moesten erdoor, richting Nederland. Helemaal verkrampt zat ik in de auto (ik heb een hékel aan rijden in winterweer, ook al zit ik zelf niet achter het stuur) en dus probeerde ik me maar te focussen op mooie dingen die voorbijzoefden of die we achterlieten in eigen land en elders…
Onze inspanningen vroegen om een beloning…
of twee…
Een cappuccino, warme chocomelk en krant moesten de vroege rit (deels door dichte mist) en de koude wat doen vergeten. Het café/restaurant Het bonte hert aan de Grote Markt in Hulst heeft ons daar gelukkig prima bij kunnen helpen.
