Gisteren zaten we van 8u tot 15u zonder electriciteit. We waren vooraf wel verwittigd door Eandis maar toch vond ik het, in een periode van donkere ochtenden, geen ideaal moment. Je schrikt eigenlijk ferm als je ziet hoe electriciteit in ons dagelijks leven is geïntegreerd.
Ochtend, de wekkerradio loopt af. Het is al lekker warm in huis want de verwarming is om half 7 automatisch aangesprongen via de voorgeprogrammeerde thermostaat. Douchen met heerlijk warm water (dat opgewarmd wordt door een met electriciteit gevoede ketel), tanden poetsen en haar drogen in een met kunstlicht verlichte badkamer. Dan het eveneens met kunstlicht verlichte (want maar één klein klapraampje bovenaan) toilet gebruiken. Radio aanzetten in de keuken. Water koken voor koffie en een boterham roosteren. Die boterham besmeren met een lik frisse boter uit de ijskast en bij je koffie een wolkje melk schenken die je eerst even in de micro hebt opgewarmd. Onderwijl de krant inkijken, uiteraard, in een met kunstlicht verlichte kamer. Snel even de wasmachine vullen en een telefoontje plegen met de draadloze telefoon want de gsm ligt op te laden in het stopcontact…
Enfin, ik zat dus gisteren vóór 8u gewassen, aangekleed en wel mijn krant te lezen bij het schijnsel van een kaars. ‘t Was goed voor één keer.
