Het zat er aan te komen… we begonnen aan de laatste fase van de aanleg van onze achtertuin. In 2008 hebben we een groot terras laten aanleggen. Rondom bleven de planten ‘provisoir’ staan omdat we nog niet exact wisten wat we met de rest van de tuin wilden aanvangen. Na het heraanleggen van de voortuin vorig jaar besloot manlief plots dat we ook de achtertuin maar eens moesten aanpakken. Hij wilde die even onderhoudsvriendelijk als die vooraan het huis.
Nu, des goûts et des couleurs on ne discute pas zeggen ze…. bij ons wel! Manlief en ik hebben een andere smaak en om tot een compromis te komen moet er nog heel wat water door de zee vloeien. Hij wil zoveel mogelijk planten weg, ik wil toch nog graag groen zien. En dan bedoel ik niet van nijd hé maar in onze hof.
Door omstandigheden konden we vorig jaar niet beginnen met de werken maar dit weekend hebben we een eerste start gemaakt door onze tuin leeg te maken. Zo goed als alle planten zijn weg. Ja, we hadden ze kunnen verkopen want het waren gezonde volgroeide planten maar we gaven ze liever weg. Die meneer is ze braaf komen uitspitten en kreeg ze in ruil gratis mee. Alleen de hortensia’s en de beukenhagen heb ik behouden. Dit betekent dat onze tuin erbij ligt als een oorlogszone…
Nu gaat het echte werk voor ons pas beginnen. De aannemer is opgetrommeld. De plannen zijn in de maak.
Ik tekende, tekende nog wat en hertekende…. om vandaag tot de constatatie te komen dat de tegels die we nodig hebben om het terras te verbreden niet meer gemaakt worden en er op het eerste zicht ook nergens geen stock te bespeuren valt. Plan B, dat er nog niet is, dan maar? Plan A is in elk geval voor de vuilnisbak, ik kan van nul herbeginnen. Hoe ga ik het tegelprobleem aanpakken? Een supergrote uitdaging me dunkt.
Ik ben blij dat de Hortensia is blijven staan!! Dat plan B lukt vast en zeker ook, met al die creativiteit in huis!
Ben zeer benieuwd
die aannemer zal je daar beslist wel mee kunnen helpen… 😉