Het zou kunnen dat je misschien wel dingen ziet als je hét gepakt hebt maar nee, ik heb het over iets heel anders. Een vreemde ervaring toen we verleden zaterdag in de kerk zaten tijdens de begrafenismis van een familielid. Mijn man, moeder en ik zaten naast elkaar op een bank, niemand naast of achter ons. En toen tijdens de schuldbelijdenis gebeurde het. Alleen boven onze drie hoofden dwarrelden miniscule zachte witte vlokjes, stofjes eigenlijk, naar beneden. Ik keek naar boven en zag tegelijk mijn man hetzelfde doen. Ik keek naar hem, hij naar mij en samen keken we weer omhoog. Moeder had niets in de gaten. Engelenstof? Had alleen ik het gezien zou ik gedacht hebben dat ik stilaan (?) gek aan ‘t worden was. Had het iets te betekenen? Had het te maken met het onderwerp waarover net gesproken werd en waardoor ik me eigenlijk wel aangesproken had gevoeld? Moet ik het allemaal maar gewoon vergeten? Ook al vond hij het toen zelf ook raar, mijn man is het waarschijnlijk al weer lang vergeten want hij is rationeel in die dingen. Maar ikke!? Haha, als je natuurlijk alle medicatie optelt die ik dagelijks moet nemen zou je niet schrikken van een hallucinatie meer of minder maar ik héb een getuige hé. Ik geloof dat er meer is dan we kunnen zien dus ja, dit voorval zal nog wel een tijdje blijven hangen. Volgens mijn moeder was er gewoon een fit in het dak. Tja, dát zou ook kunnen natuurlijk. Zo één lange fit, net en alleen boven ons hoofd…
