… moet volgens mijn kleindochter een oma hebben. Tijdens de week wil mama haar nageltjes soms lakken maar dat laat ze niet toe. “Nee, oma moet dat doen.” Als ze bij ons is en ze mijn nagels in de mot krijgt vraagt ze “Oma, waar zijn mijn nagelen?” (lees: waar is mijn nagellak) Mijn kleine schat pikt er meestal een roos kleurtje uit om haar vinger- én teennagels mee te laten verfraaien. Normaal is ze een ‘bulldozerke’ maar als ze nagellak op heeft kan ze rustig wachten tot het droog is. Het lijkt misschien stom maar het is één van de dingen die ik altijd al hebben willen doen met mijn kleindochter. ’t Zijn kleine zaken maar voor mij voelen ze groots.
