De eerste keer na de lockdown terug samen met dochter op strooptocht in de kringwinkel. De ontwenningsverschijnselen was ik al lang ontgroeid hoor maar toch. Wat keek ik ernaar uit!
Sinds eind februari was ik niet meer in een kringwinkel geweest. In het begin kriebelde het erg en toch was mijn verslaving, want dat is het uiteindelijk, helemaal verdwenen tegen de tijd dat ze terug openden. Hoe zou ik anders zo lang hebben kunnen wachten!? Omdat ik na de renovaties qua decoratie wel het één en ander wil veranderen was ik er nu toch op gebrand om te gaan. Met al die mensen die, net als wij, na alle opruimacties tijdens de lockdown koffers vol hadden binnengebracht kon het niet anders dan dat we de grot van Alibaba zouden betreden. Dát en het feit dat er waarschijnlijk nog heel wat mensen een gewoon bezoek aan de kringwinkel voorlopig wat uitstellen. Keuzestress gingen we hebben, zeker weten!
Handgel op zak? Check! Mondmasker bij? Check!
Veel tijd had ik niet echt, en idem wat betreft fut (de renovatiewerken die langer duren dan gepland eisten hun tol), dus er moesten keuzes gemaakt worden over welke we zouden bezoeken. Eerste stop werd mijn favoriete kringwinkel Opnieuw en Co in Nijlen.
Daar aangekomen was het even zoeken. Moesten we een kar nemen? Mochten we zomaar binnen? Waar konden we onze handen ontsmetten? We draaiden wat rond en net toen we wilden binnengaan kwam er een medewerker aan. Hij droeg en mondmasker en wees ons op de verplichting om elk met een ontsmette kar of mandje binnen te gaan. Onze handen ontsmetten ging niet. Behalve het personeel en onszelf droeg niemand in de winkel een mondmasker. Tja. Ook zagen we verschillende mensen zonder kar of mandje.
We aarzelden telkens om iets vast te nemen. Waar we dat voorheen zelfs deden uit nieuwsgierigheid was er nu maar één enkel criterium: vind ik het écht héél onweerstaanbaar? Rommelen in een hoop? Neen, toch maar niet. Door de kleding en boeken snuisteren? Hmmm, alleen als het echt moet. Pfff, zo is kringwinkelen niet leuk. Het ongedwongen snollen werd tegengehouden door het gevoel dat elk item al bepoteld werd door verschillende virushanden. Gelukkig (?) viel het aanbod zelf ook tegen. Weinig gemist dus.
Volgende keer nemen we onze eigen handgel mee naar binnen want zelfs aan de kassa konden we onze handen niet ontsmetten. We moesten dus met onze misschien met virusdeeltjes besmeurde handen in onze handtas, geldbeugel etc. Sorry Opnieuw & Co, jullie beschermen jullie werknemers (mondmasker, plexiglas aan de kassa) prima maar als klant voelde ik me een beetje in de steek gelaten. Zeker nu we het ondertussen gewoon zijn om in eender welke winkel ontsmettingsmiddel ter beschikking te hebben bij het binnen- en buitengaan.
Heel anders ging het eraan toe bij de tweede, nog een favoriet, die op de terugweg lag, De Cirkel in Zandhoven. Aan de ingang duidelijke regels, mogelijkheid om handen te ontsmetten bij het binnen- én buitengaan, stickers om mensen te herinneren aan de 1,5 meter regel. Hier voelde ik me wel op mijn gemak. Jammer dat contactloos betalen buiten gebruik was. Een beetje handgel maakte dat weer goed.
Al is de ene de andere winkel niet. Dochter was een week geleden naar kringwinkel Rock & Bloes in Westmalle, ook één van De Cirkel, voor de start van de zomeractie. Geen enkele medewerker die er rondliep, noch bezoeker droeg een mondmasker. En bezoekers waren er, met hopen. Een overrompeling zelfs. Nee, een mondmasker is niet verplicht maar wel daar waar social distancing niet kan en laat dat duidelijk het geval geweest zijn. Mogelijkheid tot ontsmetten van handen zowel bij het binnen- als buitengaan was er wel. Of het ook gebruikt werd is nog maar de vraag maar dat is ons probleem niet.
Ja, het is makkelijk met de vinger te wijzen naar de verantwoordelijkheid van de winkel. Begin bij jezelf is mijn motto. Als iedereen dat zou doen waren we een stap verder. Waarom zijn mensen opeens zo nonchalant? En niet alleen in de winkels hé zoals duidelijk te zien is op het nieuws en in de krant. Zijn wij die wél alle regels volgen degene met paranoia? Willen wij overdreven voorzichtig zijn? Nee, ik denk het niet. Het virus is niet weg en ik wil me veilig voelen óók als ik buiten mijn eigen 4 muren ben. Zeker als risicopatiënt. Misschien is dat ook de reden waarom we (nog) niet op café of restaurant gaan. Nee, laat mij nog maar even thuis. Nu alles bijna klaar is kan ik beginnen oefenen op mijn nieuw inductievuur. Heb ik het waarschijnlijk net op tijd onder de knie tegen de volgende lockdown. Als de mensen zo doorgaan komt die er gegarandeerd aan. Misschien wel sneller dan gedacht. Laat ons hopen van niet.
Of ik vanaf nu terug elke week mijn vaste kringwinkels ga aandoen? Ik vrees ervoor. Voorlopig blijft het bij mijn aanwinst van zaterdag: een grote witte schaal met blauwe rand.
Ik ben niet de enige die zo denkt heb ik al gemerkt. Gelukkig maar. Voel jij je veilig buitenshuis? Draag jij een mondmasker?
