Absence makes the heart grow fonder,
but it sure makes the rest of you lonely.
Charlie Brown
Ik ging het niet meer doen, op de blog persoonlijke dingen toevertrouwen, maar sommige zaken maken het van je afschrijven wat lichter…
‘t Was vandaag de vierde keer deze zomer dat ik naar de dokter ging, een half uurtje rijden van huis, zonder nadien bij haar te gaan buurten. Ik dacht dat het wel zou wennen maar dat doet het niet. Ik mis haar.
Mijn maatje verhuisde net voor de zomer naar de kust. ‘k Weet het, dat is niet aan de andere kant van de wereldbol maar toch. Niet dat we voordien elkaars deur plat liepen maar als ik in de buurt was sprong ik meestal wel effe binnen voor een koffieklets. Soms zaten er een paar weken tussen, een andere keer zelfs al eens meer. We trokken er samen ook al eens op uit in Antwerpen.
Voor haar is de verhuis een verbetering geworden. Dicht bij haar familie en jeugdvriendin, een nieuwe job en haar ventje door minder woon/werkverkeer meer thuis. Dat zorgde voor enige troost bij mij.
En toch, ‘k mis haar warme welkomstknuffel aan de deur, het samen knutselen, haar heerlijk versgemalen koffie, haar kookkunst, het pastiske op het terras…
Er zijn verschillende, vooral praktische en niet makkelijk op te lossen, redenen waarom we niet zo gauw bij elkaar op bezoek kunnen. Ik weet dat het zeker zou gebeuren moest het anders kunnen maar het maakt het gemis er jammer genoeg niet minder om.
Friends are like stars…
you don’t see them all the time,
but you know they’re there!
Maar wel fijn om zo iemand in je hart te hebben!!! Blijven koesteren…<br />Liefs Els