God en klein Pierke, een gezegde dat verwijst naar ‘iedereen’. Waar dat klein vandaan komt daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Niet alleen Allah is groot, dat zie je wel als je een kerk binnenstapt…
In een andere betekenis kennen we het als het programma op één waarin Martin Heylen elke week op stap gaat met een bekende al dan niet beroemde medemens. Niet zomaar iedereen en in feite niet echt de gepaste titel voor het programma, maar bon, we kijken elke week met veel interesse. Verleden maandag, de aflevering met Piet Huysentruyt, wilde ik (om een bepaalde reden) zeker niet missen. ‘Er is het merk Piet en de mens Piet. De uitzending toonde de échte Piet.’ schreef er iemand in een lezersbrief in de krant. Waarom juist weet ik niet maar daar was ik zelf na het bekijken van het programma toch niet helemaal van overtuigd. Als dat al zo is, en dat weet alleen zijn entourage, dan zit daar net het probleem waarom ik hem niet graag bezig zie op televisie. Ga ik door zijn emotionele uitlatingen in God en klein Pierke zijn kookprogramma’s nu wel lusten? Niet echt nee, want het merk Piet smaakt me nog altijd niet.
What you see isn’t always what you get, en dat is niet alleen op televisiegebied zo, maar laten we dat onderwerp maar voor een andere keer houden.
