Vandaag pluk ik de bloemen van een nieuwe herfst. Raap ik de eerste rosse bladeren gevallen op een modderige weg. Loop ik onder een schrale zon die schijnt over een mistig landschap. Vertel het verhaal van de voorbije zomer. Verlaat het licht en verdwijn.
Vandaag raap ik de scherven die de zomer voor ons achterliet. Probeer ze te plakken tot een nieuw geheel. In het niets lijkend op het origineel maar even bruikbaar, even broos ook. Vandaag raap ik mijn moed bij elkaar en start een leven met de herstelde vaas op de tafel. Hopend dat de bloemen er even mooi in zullen schitteren, er even fris zullen uitzien.
Vandaag oogst ik mijn nieuwe ik. Oogst nieuwe inzichten die moeten leiden tot een aanvaarden van een ingeslagen weg waarop ik geen vat heb. Een weg die zal gaan naar weet ik waar. Een oncontroleerbare reis naar het onbekende.
Verlaat
het licht
buig donker om
tot bruikbaar in het
onbekende.
© Nana – Tartelette Maison
Klik voor meer/andere elfjes en eigen gedichten.
Schrijven is één van mijn passies. Eén keer per maand ga ik naar het schrijfcafé in Mechelen om samen met anderen te (leren) schrijven door middel van opdrachten. Niet meteen in mijn buurt maar eens je een keer geweest bent raak je verslaafd. Vooral de feedback en schrijfsels van anderen maken het uniek. Er mag namelijk voorgelezen worden. Zo krijg je via de opmerkingen van Veerle en de andere cursisten inzicht in hoe en wat je schrijft en hoe je jezelf kan verbeteren. Ook zin maar de rit steekt je wat tegen? Informeer eens naar de online schrijfworkshop.
succes!
Mooie nadenker
Nog even …
mooi!