Als ik een bloem was,
zou ik dan nu bloeien?
Of zou ik een bijzondere bloem zijn,
een onvoorstelbare bloem,
een bloem die niet kan kiezen tussen bloeien
en niet bloeien,
en die over de rand van een vaas voorover leunt
om te zien of zijn afgrond een bodem heeft?
Of zou ik alleen maar kunnen bloeien,
moeten bloeien,
rood en gedachteloos,
op een ongerepte schoorsteenmantel,
ergens tussen schaamte en geluk?
En als ik een bloem was,
zou ik dan weten wanneer ik moest verwelken?
Nu nog niet?
Voor gedichtendag 2012 wil ik dit prachtige gedicht van Toon Tellegen (uit Kruis en Munt) wel met de wereld delen. Bloem of niet, verwelken zullen we allemaal. Ooit. Gelukkig weten ook wij niet wanneer.
