Geef een zak om Opnieuw & Co, kringverhaal

In de kringwinkel passeer ik altijd even langs de boeken. Dan kijk ik of er iets van mijn verlanglijstje tussen staat of stel ik een stapelgedicht samen. Goedkoop of goedkoper

Met dat verlanglijstje, allemaal boeken die zich afspelen in Frankrijk, ben ik meestal wel even zoet. De boeken staan namelijk niet in elke kringwinkel alfabetisch geschikt. Een verbeterpunt vind ik toch.
Maar bon. Er zijn mensen die eerder wakker liggen van de prijs dan van de alfabetische rangschikking (nu, die in dit verhaal denkelijk van allebei). Ik overhoorde onlangs namelijk nog een gesprek tussen een man en een vrouw, duidelijk habitués, in de kringwinkel van Nijlen (waar boeken trouwens wél alfabetisch geschikt staan).

Zij: Maar zeg, dat kan je nu toch niet geloven hé!? De prijzen die ze hier tegenwoordig voor een boek vragen, dat is niet meer normaal.

Hij: Ja dat is waar. Het is een schandaal. Kijk… (de man neemt een boek in de hand) deze is met een nieuw etiket, 2,20 euro!

Zij: En in de winkel kost die nieuw maar 9 euro hé. Degoutant! Dat is toch echt niet meer normaal.

Hij: Dat snapt ge toch niet hé. Eerder zou die maar 1,20 euro gekost hebben. Kijk… (neemt een boek met een ouder etiket) echt een schande. En die krijgen dan al zoveel subsidies hé! Ik zal hier eens iemand aanspreken over die hoge prijzen, ja ik ken hier iedereen hé, want dat kan nu toch niet meer.

Ik moest moeite doen om mij niet te mengen in hun gesprek maar ik had echt geen zin in een oeverloze discussie. Het was duidelijk dat deze mensen niet voor rede vatbaar zouden zijn. Ik zou gezegd hebben dat ik zelf jaren de subsidiedossiers verwerkt heb voor een bedrijf en weet hoeveel er bijvoorbeeld opgaat aan loonkost alleen al. En dat niemand hen verplicht om boeken te kopen. Wie niet de volle pot wil spenderen en zelfs 2,20 euro teveel vindt kan maar beter naar de bib. En dat je in een kringwinkel niet alleen shopt omdat het goedkoop is maar dat er zoveel meer goeds achter steekt. Die mensen waren duidelijk niet op de hoogte van de laatste slogan van Opnieuw & Co die je zowel letterlijk als figuurlijk kan opnemen…

Nee, zij gaven enkel om hun eigen portemonnee. Even later zag ik dat de man inderdaad iemand van het personeel aansprak. Op dat moment had ik wel een vlieg willen zijn.

Enfin. Ik ging verder met mijn zoektocht. Lang met mijn hoofd naar links of rechts gebogen alle rekken afgaan is geen goed idee weet ik ondertussen want een pijnlijke nek en barstende hoofdpijn zijn het gevolg. Maar het resultaat van zo’n zoektocht maakt veel goed. Ik vond een boek van mijn lijst én nog een leuk Frans boek dat ik al een tijd op het oog had: Geuren van de Provence en Ta deuxième vie commence quand du comprends que tu n’en as qu’une. (Je tweede leven begint wanneer je begrijpt dat je er maar één hebt.) Het leuke palmboompje kon ik ook niet weerstaan.

Voor het vormen van een stapelgedicht is het niet alfabetisch liggen geen hinderpaal maar toch is het zoeken naar de gepaste boeken niet op 1,2,3 klaar. Ja, helaas kruipt er wel wat tijd in dus het kan niet bij elk kringwinkelbezoek. Ik heb nooit een thema in mijn hoofd. Kijk eerst even rond, verzamel wat boeken, leg er evenveel terug weg en kijk dan of er een onderwerp inzit.

Hier volgen een paar stapelgedichten die ik maakte met boeken uit verschillende kringwinkels:

Brandende kaarsen

In jouw hart

Vergroten

De eenvoud van zijn.

© Nana

Vlinders of vrienden

Een hart van mandarijntjes

Wimperwensen, klavertjes vier

Weet je waarom?

Ouderwets verliefd.

© Nana

Blijf

Als de duisternis valt

Niet morgen maar nu

Een blinde kan zien hoeveel ik van je houd

Ademloos

© Nana

Natuurlijk kan je ook thuis met je eigen boeken proberen te dichten. Ik heb er niet genoeg in huis dus stap daarvoor naar “mijn grote boekenkast” in de kringwinkel. Zo heb ik er in één klap een kosteloze hobby bij.